Yemyeşil ormanda yaşayan yavru bir aslan bir gün ben artık “Bu ormandan sıkıldım masmavi denizler görmek istiyorum!” diye düşündü. “Anne ben çok güzel bir yolculuğa çıkmak istiyorum” dedi yavru aslan annesine. Annesi bir gün gezintiye çıkacaklarını, ama bunun için çok iyi bir hazırlık yapmaları gerektiğini söyledi.
"Çünkü yolumuz çok uzun, ona göre hazırlanmamız gerekir, gideceğimiz yerler ağacın az olduğu yerlerse yemek bulmakta zorlanırız, işimizi garantiye alalım." dedikten sonra bir de ilk defa ormanın dışına çıkacağını düşündü. Yavru Aslan şaşkınlıkla, “Nasıl yani ağacın az olduğu bir yerler mi var?” dedi. Anne aslan gülümsedi.
Yavru Aslan tüm gün arkadaşlarıyla oyunlar oynadı ve onlara annesiyle bir gün gezintiye çıkacağını söyledi, ama diğer yavru aslanlar şaşırdı. “Ormanın dışında nerelere gidilir ki?” Diye düşündüler. Yavru Aslan bütün gün oyun oynadıktan sonra, akşam yuvasına geldi ve annesiyle birlikte dışarıdaki yıldızları izleyerek uyudu. Mavi göller, denizler ne kadar büyüktü, ağaçların kaç ton yeşili vardı, hangi kuşlar cıvıl cıvıl ötüyordu…
Acaba dışarıda onu neler bekliyordu? Yavru Aslan bu düşüncelerle uykuya daldı ve sabah annesinin “Hadi hazırız gidiyoruz!” demesiyle birlikte uyandı. Bu bir rüya olabilir miydi? Yavru Aslan, “Oleeeey” diye bağırdı ve yolculuğa başladılar. Ormandan geçerken tüm gördüğü hayvanlara sevinçle ’’Baak, sincap biz gidiyoruz, güle güle tavşan kardeş, kendine iyi bak tatlı tilki, görüşürüüüz!’’ Dedi. Ormandan çıkana kadar bile bir sürü yeni arkadaşlar tanıdılar.
Ormandan çıkıp bir süre yürüdüler. Çok yorulmuşlardı ama dışarıyı görmenin sevinciyle hiç durmak istemiyordu yavru aslan. Annesiyle çok eğleniyor çok güzel anılar biriktiriyordu. Sonra uzaktan gelen bir ses duydular. Yürüdükçe sese yakınlaşıyorlardı ve ses şiddetlenmeye başladı.
Yavru aslan korkmaya başladı. Ama sonra bir baktılar ki, sesin geldiği yerde koskocaman bir şelale gümbür gümbür akıyordu. Sular yukarıdan akıyor ve rengarenk gökkuşağı tam suyun döküldüğü yerde göz kamaştırıyordu. O kadar mutlu oldu ki… Bunu ormandaki arkadaşlarına anlatmak için sabırsızlanıyordu.
Orada birlikte zaman geçirdiler, gökkuşağının renklerine baktılar ve şelalenin buz gibi sularında oynadılar. Annesi ona sürpriz olarak fotoğraf makinesini getirmişti. Gökkuşağıyla birlikte şırıl şırıl akan şelalede, annesiyle birlikte yavru aslan bu anları ölümsüzleştirdi. Eve dönüp tüm arkadaşlarına dışarıdaki hayatı gösterdi, muhteşem bir anı olmuştu. Yavru Aslan, yeni yerleri keşfetmenin verdiği olgunlukla, biraz daha büyümüştü sanki...
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir hikayeye yönelik izin alınması zorunludur.
