Tostos, küçük, tüylü, sarı bir tavşandı. Uzun kulaklarının arasından, her zaman meraklı, parıldayan gözleri dünyayı izlerdi. Tostos, Güneşli Çayır'da yaşıyordu. Çayırın ortasında, rengarenk çiçekler arasında, eski bir ağaç vardı. Bu ağacın altında, Tostos'un en çok sevdiği yerdi. Bir gün, ağacın altında oynarken, topraktan parlak, küçük taşlar çıkardı. Taşlar, 1'den 9'a kadar sayıları taşıyordu. 'Vay canına!' diye haykırdı Tostos. 'Bu taşlar sihirli olmalı!' Taşlarla oynamaya başladı. Bir taş alıp diğerine vurduğunda, hoş bir ses çıkıyordu. 1 taşına 2 taşını vurduğunda 3 gibi, her defasında sayılar birbirine ekleniyordu. Bir süre sonra 1'den 9'a kadar olan sayıları, birbirleriyle toplamaya başladı. Birbirine ekleyerek yeni sayılar oluşturduğunu fark etti. 1+2=3, 2+3=5, 3+4=7… Tostos, sayıların büyülü dünyasına dalmıştı. Güneşli Çayır'da yaşayan diğer hayvanlar, Tostos'un neşeli seslerini duymuş, ona yaklaştılar. 'Ne yapıyorsun Tostos?' diye sordu Pamuk, yumuşacık tüylü bir kedi. 'Sayı taşlarımla oynuyorum Pamuk!' diye cevapladı Tostos, 'Bak, 1 ve 2'yi topladığımda 3 oluyor, 3 ve 4'ü topladığımda 7 oluyor!'. Pamuk, şaşkınlıkla Tostos'u izledi. 'Bu çok ilginç!' dedi. Arkasından, Şirin, uzun boylu bir zürafa geldi. 'Ben de katılabilir miyim?' diye sordu. Tostos, 'Elbette!' dedi ve sayı taşlarını Şirin'le birlikte kullanarak daha büyük sayılar elde etmeye başladılar. Örneğin, 1+2+3=6, 2+3+4=9 gibi. Diğer hayvanlar da yavaş yavaş Tostos'a katıldı. Herkes sayıları öğrenmeye başladı ve birlikte çok eğlendiler. Bir gün, Güneşli Çayır'da bir sorun çıktı. Çayırın yakınındaki nehir kurumaya başlamıştı. Hayvanlar su bulamadıkları için çok üzgündüler. Tostos, aklına parlak bir fikir geldi. 'Sayı taşlarımızla bir çözüm bulabiliriz!' dedi. Tostos, tüm hayvanları toplayarak, nehir kenarındaki taşları saymaya başladı. Taşları sayarak kaç tane taş olduğunu buldular. Sonra, bir taştan diğerine 1'er 1'er sayarak taşları sıraladılar. Sayı sayma becerileri sayesinde taşları gruplandırarak nehirdeki suyun aktığı yolu tahmin edebildiler. Taşları sayıp, sıralayarak, nehirdeki tıkanıklığı tespit ettiler. Birlikte çalışarak, tıkanıklığı açtılar ve nehir yeniden akmaya başladı. Hayvanlar sevinçten havaya zıpladılar. Tostos'un sayı taşları ve sayı sayma becerisi, onları kurtarmıştı. Tostos, artık tüm Güneşli Çayır'ın kahramanı olmuştu. Bundan sonra, Tostos ve arkadaşları, her gün birlikte sayı taşlarıyla oynayarak, yeni sayılar öğrenmeye ve sayıların sihirli dünyasını keşfetmeye devam ettiler. Tostos, sayıların gücünü ve dayanışmanın önemini öğrenmişti. Birlikte çalışmanın, her zaman en iyi çözümü bulmanın yol olduğunu anlamıştı. Ve böylece, Güneşli Çayır'da, her zaman neşe, birliktelik ve öğrenme hüküm sürdü. Tostos ve arkadaşlarının maceraları, nesilden nesile aktarıldı ve sayıların büyülü dünyasını keşfetmek isteyen tüm çocuklara ilham vermeye devam etti.