Köpek Yavrusu Puppy

Soğuk ve yağmurlu bir kış günü, Eda ailesiyle birlikte kahvaltı yapıyordu. Annesi Eda’nın sevdiği gibi omlet yapmıştı. Omletini yedikten sonra ise çikolatalı ekmek yiyecekti. Ekmeğini alıp üzerine çikolata süreceği sırada dışarıdan ağlama sesine benzeyen bazı sesler geldiğini duydu. Ailesinden izin alıp dışarı çıkıp sesin nereden ve kimden geldiğine bakmak istediğini söyledi. Annesi yağmurluğunu ve botlarını giydikten sonra evden uzaklaşmadan çıkıp bakabileceğini söyledi. Bunun üzerine Eda sıkıca giyindi ve annesinin sözünü dinleyerek bahçeye çıktı.

Bir süre bahçede dolaşan Eda sesin nereden ve kimden geldiğini bulamadı. Bunun üzerine eşya deposu olarak kullandıkları yerin yan tarafına doğru ilerledi ve orada yağmurdan ıslanmış bir şekilde duran, yaralı köpek yavrusunu fark etti. Hemen ailesinin yanına döndü ve yavruyu güzel bir şekilde oradan almak için yavru köpeğe uygun bir kutu buldu.

Ailesiyle birlikte bahçeye çıktılar ve yavruyu bulunduğu yerden güvenli bir şekilde alarak evlerine taşıdılar. Yavru köpek çok korkmuştu, üşümüştü ve ufak bir yarası vardı. Eda köpeğin haline çok üzüldü ve ağlamaya başladı. Bu durum karşısında anne ve babası Eda’nın ağlamaması gerektiğini yavru köpeğe hep birlikte yardım ederek onu iyileştirebileceklerini söylediler. Eda ailesiyle birlikte ilk önce yavruyu kuruladı. Daha sonra yarasını temizleyerek sardılar. Yavru köpek için şöminenin karşısına yatak hazırlayıp yavruyu oraya yerleştirdiler. Karnını doyurup suyunu da yanına koydular.

O gece yavru korktuğu için Eda ve ailesine çok fazla yaklaşmadı. Fakat ertesi gün Eda’nın yanına gelerek iyi olan patisiyle sanki Eda’ya selam vermeye çalıştı. Yaralı patisi her geçen gün daha iyi olmaya başlamıştı. Eda kahvaltı yaparlarken ailesine,yavru köpeğin iyileştikten sonra da evlerinde kalıp kalamayacağını sordu. Bu durum karşısında annesi iyileştikten sonra bahçede ona yer yapabileceklerini söyledi. Fakat Eda evin içinde yaşamasını istediği için ısrar etti. Anne ve babası Eda’ya arkadaş olabileceğini düşünerek yavru köpeği sahiplenmeye karar verdiler.

Eda bu duruma çok sevindi. Anne ve babasına sarılarak teşekkür etti. Sıra yavru köpeğe ne isim verileceğini düşünmeye gelmişti. Eda’nın eskiden peluş bir oyuncak köpeği vardı. Kaybolduktan sonra da çok üzülmüştü. Adı ise Puppy idi. Bunun üzerine annesi sahiplenecekleri yavrunun adının Puppy olabileceğini söyledi. Eda bu fikri çok güzel buldu. Yavru köpeğe Puppy diyerek seslendiğinde köpeğin havlaması da adını beğendiğini gösteriyordu.

Aradan haftalar, aylar geçti ve yavru köpek Puppy çok güzel dişi bir köpeğe dönüştü. Yaşadıkları yerdeki herkes Puppy’yi çok sevdi. Puppy artık mahallenin maskotu olmuştu. Herkesle iyi anlaşır, çocuklarla oynar, yaşlılara yardım ederdi. O kadar akıllıydı ki herkes onu bilge köpek Puppy olarak çağırırdı.

Puppy Eda’nın en yakın dostu hatta kardeşi gibi olmuştu. İkisi birlikte hem oynadılar hem eğlendiler hem de büyüyerek hayatlarına her zaman birlikte devam ettiler. Eda sadece yavru köpek Puppy’ye yardım etmedi. Hayatı boyunca tüm sokak hayvanlarını iyileştirdi, besledi ve dostları oldu.