Nurun Adalet Yolu

Bir varmış, bir yokmuş; evvel zaman içinde, adaletin ve iyiliğin hüküm sürdüğü, sihirli bir diyar varmış. Bu diyarın adı Adalet Bahçesi imiş. Bahçede rengarenk çiçekler açar, gökkuşağı renklerinde ağaçlar rüzgarla dans edermiş. Küçük bir köyde, kalbi sevgiyle dolu minik Nur adında bir kız yaşarmış. Herkes onun gülüşünde, bakışlarında Allah’ın rahmetini görürmüş. Köy halkı, adaleti ve merhameti öğretmek için eski hikayeler anlatır, dersler verirmiş. Masallar, dinin öğretileriyle bezenir, dua ve ibadetle süslenirmiş. Büyükler, çocuklara adaletin, dürüstlüğün ve dayanışmanın önemini öylece anlatır, yol gösterirmiş. Nur da annesinden, babasından duyduğu bu değerleri öğrenmiş, onları yüreğinde saklamış. Onun kalbi, iyiliğin tohumlarını taşımış; çünkü adaletin her daim yanında olup, kötülüğe boğulmadığına inanırmış. Böylece masal, masaldan, hikaye hikayeye aktarılarak dilden dile dolaşırmış.

Günlerden bir gün, Adalet Bahçesi’nde huzurun yerini garip bir endişe almış. Bahçenin tüm sakinleri, uzak diyarlardan gelen karanlık gölgelerin, adaleti bozmak için yola çıktığını duymuş. Bu gölgeler, hakkı gasp edip, zulmü ve haksızlığı serpmekle meşgulmüşler. Minik Nur, bu haberleri duyunca kalbi korkuyla çarpmış; ancak kalbindeki dürüstlük ve inanç, ona cesaret vermiş. Çünkü onu, ders veren alimler ve dini hikayelerle büyütmüş olan köyün bilge büyüğü, adaletin, merhametin ve dayanışmanın önemini hep hatırlatırmış. Köyde toplanan yaşlılar, “Allah’ın merhameti ve adaleti, karanlığı aydınlatır” dermiş. Nur da, dostlarıyla birlikte cesaretini toplamış, adaleti sağlamak amacıyla yola çıkmaya karar vermiş. Küçük yüreği, suçsuzlara yardım edebilmek ve zulme karşı durabilmek için atmaya başlamış. Böylece macera, sihirli ormanlar, gökyüzü nehirleri ve parlak yıldızların arasında, iyiliğin peşinde sürüp giderken, Nur’un masalsı yolculuğu başlamış.

Nur, yolculuğunda kendisine yoldaşlık edecek bir takım dostlar edinmiş. Baharın rüzgarını taşıyan, akıllı Zümrüt adında bir tavşan, ona doğru yolu gösterirmiş. Yol boyunca karşılarına, gizemli dağların ardında saklı, adaletin sırrını bilen yaşlı bir bilge çıkmış. Bilge, “Adalet, Allah’ın yarattığı düzenin bir parçasıdır. İyilikle, sabırla hareket ederseniz, her kötülük ertelenmiş sonuyla buluşur” dermiş. Bu sözleri dinleyince, Nur’un yüreği sevgiyle dolmuş. Yolculuk esnasında karşılaştıkları zorluklar, kötülükle bile olsa, dostluk ve inancın büyüklüğünü pekiştirmiş. Kötü niyetli gölgeler, sahte vaatlerle adaleti bozmak için uğraşmış, ancak Nur ve dostları, dua ve birlikte güç bulmanın yolunu seçmişler. Zümrüt, “Biz el ele verince, her engel aşılırmış” derken, ufak tefek mucizeler de onlara eşlik etmiş. Her adımda, adaletin yıldızı parıldamış, masumlar yeniden umudu yakalamış. Böylece, kötülüğün gölgesini dağıtan iyilik, adaletin kutsal değerini yüceltmiş.

Yolculuğun en zorlu anında, karanlık gölgelerin lideri Şer-Ezel ortaya çıkmış. Şer-Ezel, haksızlık ve zulme emrekkâr olup, adaleti söndürmek için elinde kara büyüyle dolaşırmış. Fakat minik Nur, inanç dolu kalbiyle bu karanlığa karşı durmaya karar vermiş. Kendi elleriyle, dualar ve samimi niyetle, “Adalet, Allah’ın nuruymuş” diye mırıldanmış. Bu sözler havaya yayıldığında, birdenbire gökyüzünden parlak bir ışık inmiş; göklerin en yüce kudreti, adaletin savunucusu olarak Nur’un semenine karışmış. Şer-Ezel, o kutsal ışığa maruz kaldığında, güçsüzleştiğini görmüş. Dostları Zümrüt ve diğer hayvanlar da, onun yanında mücadele etmişler. Göz kamaştıran ışık, kötülüğün kalbini eritmiş, karanlık güçler yavaş yavaş dağılıp gitmiş. O gün, minik Nur’un cesareti ve Allah’ın büyüklüğü, adaletin neferleri arasında yepyeni bir umut doğurmuş. Gölgelerin davası boşa çıkmış, masum kalpler adaletin zaferini sevinçle kutlamış.

Masalın sonunda, Adalet Bahçesi tekrar huzur ve bereket içinde yaşamaya başlamış. Küçük Nur, yaşadığı macerayla, adaletin ve merhametin ne denli önemli olduğunu anlamış. Yolculuğu, kötülüğe karşı inancın, sabrın ve dostluğun ne kadar güçlü olduğunu tüm köye kanıtlamış. Köy halkı, yaşanan bu mucizevi olayları, nesilden nesile anlatır, gece dualarında adaletin savunucularını yad edermiş. Her akşam, gökyüzüne bakarken, Allah’ın yarattığı düzenin adaletle yoğrulduğunu hatırlarmış. Her çocuk, Nur’un hikayesini dinleyip, kalplerinde bu değerleri taşımış. Masal, iyiliğin her türlü zorluğa karşı galip geleceğini öğütlemiş. Böylece, gerçek adaletin nuru, kötülüğü aydınlatır, sevgi ve dayanışma yolu sonsuzluğa taşırmış. Herkes, adaletin ve inancın derin anlamını kavramış; çünkü adalet, her daim kalplerde yaşayan ilahi bir ışıktımış.