Deva, küçük ama çok becerikli bir kızdı. Güneş sisteminin en güzel gezegeni olan Glori'de yaşıyordu. Glori'nin mutfağı, Dünya'dakilerden çok farklıydı; uçan sebzeler, ışıldayan meyveler ve renk değiştiren baharatlarla doluydu. Deva'nın annesi, ünlü bir uzay aşçısıydı ve Deva, annesine mutfakta yardım etmeyi çok seviyordu. Her sabah, birlikte uçan karpuzları topluyor, ışıldayan çilekleri yıkıyor ve renk değiştiren biberleri doğrayıp, rengarenk uzay yemekleri hazırlıyorlardı. 'Anne, bugün ne pişireceğiz?' diye sordu Deva, bir gün sabah. Annesi gülümsedi. 'Bugün, yıldız tozlu kek yapacağız, küçük aşçım!' dedi. Yıldız tozlu kek, Glori'nin en sevilen tatlısıydı. Yapımı biraz zordu; yıldız tozunu doğru miktarda ölçmek gerekiyordu, yoksa kek ya çok sert ya da çok yumuşak oluyordu. Deva, annesinin ölçümleri yapmasına yardım etti, yıldız tozunu hassas bir şekilde tarttı. Annesinin öğrettiği gibi, her malzemeyi doğru sırayla karıştırdı. Kek fırında pişerken, Deva, babasına yardım etmek için atölyeye gitti. Babası, uzay gemileri tamir eden bir teknisyendi. Deva, babasının yanında küçük vidaları sıkıyor, kabloları düzeltiyor, uzay gemilerinin parıltılı parçalarını temizliyordu. Babası, Deva'nın dikkatini ve becerisini övdü. 'Sen çok yeteneklisin, küçük yardımcı,' dedi gururla. Babasıyla birlikte tamir işini bitirdikten sonra, Deva tekrar mutfağa koştu. Kek, fırından enfes bir koku yayarak çıktı. Annesi ve Deva, yıldız tozlu keki birlikte süslediler; üzerine ışıldayan meyveler yerleştirdiler, renk değiştiren şekerlemelerle süslediler. Kek o kadar güzel olmuştu ki, herkes hayran kaldı. Akşam, tüm aile, birlikte yıldız tozlu keki yedi ve sohbet ettiler. Deva, hem annesine mutfakta hem de babasına atölyede yardım etmenin keyfini çıkardı. Bir gün, Glori gezegenine bir uzaylı gemisi geldi. Gemideki uzaylılar, aç ve yorgundu. Annesi ve Deva, onlara bol bol yıldız tozlu kek ve diğer uzay lezzetlerinden oluşan bir ziyafet hazırladı. Uzaylılar, Deva'nın yemeklerini çok beğendiler. Deva, uzaylılarla yeni arkadaşlar edindi ve onlara kendi gezegeninden, aile hayatından ve yaptığı yemeklerden bahsetti. Uzaylılar, Deva'nın yardımseverliği ve becerikliliğinden çok etkilendiler. Deva, her geçen gün daha da becerikli bir aşçı oluyordu. Annesinin tarif defterini inceleyerek yeni yemekler öğrenmeye devam etti. Babasıyla da birlikte çalışarak, uzay gemilerinin tamirinde usta bir teknisyen olmaya doğru ilerliyordu. Deva, hem annesine hem de babasına yardım etmenin ne kadar önemli olduğunu ve bunun kendisini ne kadar mutlu ettiğini fark etmişti. Evde annesine yardım etmeyi, babasına atölyede yardımcı olmayı ve yeni yemekler denemeyi çok seviyordu. Bu durum onu hem mutlu hem de gururlu hissettiriyordu. Deva, ailesine ve arkadaşlarına olan sevgisini lezzetli yemekleriyle paylaşarak, Glori gezegeninin en sevilen küçük uzay aşçılarından biri oldu. O, sadece yetenekli bir aşçı değil, aynı zamanda yardımsever ve çalışkan bir çocuktu. Böylece Deva, her zaman ailesine ve arkadaşlarına yardım etmenin önemini aklında tutarak büyüdü ve mutlu bir hayat sürdü. 'Anne, baba, size çok teşekkür ederim!' diye düşünüyordu Deva, her akşam uyumadan önce. 'Sizin sayesinde çok mutluyum.'