Mert, küçük bir köyde yaşayan neşeli ve yardımsever bir çocuktu. Her gün bahçesindeki domuzcuklarıyla oynar, onlara özenle bakardı. En sevdiği domuzcuk Pembe Burun'du; parlak pembe burnuyla, minik kıvırcık kuyruğuyla Mert'in göz bebeğiydi. Bir gün, Mert Pembe Burun'u bulamadı. Her yeri aradı, ahırda, bahçede, hatta komşuların bahçelerinde bile. Ama Pembe Burun yoktu! Mert çok üzüldü. 'Pembe Burun nerede?' diye fısıldadı gözyaşları içinde. Üzüntüsünü gören yaşlı komşusu Ayşe teyze, 'Üzülme canım, belki ormanda kaybolmuştur' dedi. 'Gel, birlikte arayalım.' Mert ve Ayşe teyze, el ele tutuşarak ormana girdiler. Ormanda, kuşların cıvıltıları, sincapların şakalarıyla karşılaştılar. Ama Pembe Burun yoktu. Yürürken, büyük bir ağaç gövdesinin altında, minik bir not gördüler. 'Pembe Burun'u bulmak için gizemi çözmelisin' yazıyordu notta. Notun altında ise bir bulmaca vardı: 'Üç tepenin en yükseğinde, güneşin doğuşunda, suyun sessiz akışında, Pembe Burun seni bekler.' Bulmacayı çözmek için Mert ve Ayşe teyze, köyün yakınındaki üç tepeyi tek tek incelediler. İlk tepede sadece kuş yuvaları vardı. İkinci tepede ise, şırıl şırıl akan bir dere. Üçüncü tepeye çıktıklarında, güneşin doğuşunun güzelliğine şahit oldular. Ve o sırada, dere kenarında, küçük bir mağaranın önünde Pembe Burun'u gördüler! Pembe Burun, mağaranın içindeki sulu otları yiyordu. 'Pembe Burun!' diye bağırdı Mert sevinçle. Pembe Burun, Mert'i görünce sevinçten zıpladı. Mert onu sıkıca kucakladı. Ayşe teyze de gülümsedi. Pembe Burun'un mağaraya nasıl gittiğini hiç anlamadılar ama önemli olan onu bulmuş olmalarıydı. Eve dönerken, Ayşe teyze, Mert'e bir şey öğretti. 'Sevgili Mert, bazen kaybolmak korkutucu olsa da, her zaman geri dönüş yolunu bulabiliriz. Önemli olan, umudumuzu kaybetmemek ve yardım istemekten çekinmemektir.' dedi. Mert de bu dersin önemini kavramıştı. Pembe Burun'u tekrar kucağına almış, o günün heyecanını ve öğrendiği dersi, her zaman hatırlayacaktı. O günden sonra, Mert domuzcuklarına daha çok dikkat etti ve onları her zaman gözetim altında tuttu. Ayrıca, her zaman yardım istemekten çekinmeyeceğini ve umudunu kaybetmeyeceğini biliyordu. Bu macera, Mert'in hayatında unutulmaz bir anı olarak kaldı ve onu daha dikkatli, daha sorumluluk sahibi ve daha cesur bir çocuk yaptı. Mert, yaşadığı bu maceradaki yardımlaşmanın ve umudun önemini hiçbir zaman unutmadı. Her zaman yardımsever oldu ve başkalarına yardım etmeyi her zaman önemli gördü. Her zaman 'Herkesi kurtaran kurt' misali, yardıma muhtaçlara koştu ve bu onu çok mutlu etti. Çünkü Mert biliyordu ki, dünyada iyilik yapmak kadar güzel bir şey yoktu. X fbgnyng (öğretici unsurlar): Hikaye boyunca yardımlaşmanın, umudun ve sorumluluğun önemi vurgulanmıştır. Bulmacanın çözülmesiyle problem çözme becerisi geliştirilmeye çalışılmıştır. Ayrıca, doğaya karşı duyarlı olmanın önemi de ima edilmiştir.