Nevşehir'in gizemli vadileri arasında, Thomas Edison'un devasa bir elektrik fabrikası yükseliyordu. Fabrika, şehri aydınlatan muazzam bir güç üretiyordu; ancak Edison, 'Benim fabrikam, benim kurallarım!' diye düşünerek, enerjiyi sadece kendi zengin müşterilerine sağlıyordu. Kentin yoksul mahalleleri karanlıkta kalmıştı. Bu durum, dünyaca ünlü bilim insanı Nikola Tesla'yı derinden üzmüştü. Nikola, yardımseverliğiyle bilinen, 'Enerji herkes içindir!' felsefesini savunan bir insandı. Bir akşam, Tesla, karanlıkta kalan bir çocuğa yardım ederken Edison'un fabrikalı gözcüleri tarafından fark edildi. Çocuğun yüzündeki umutsuzluk, Tesla'nın kalbine bir hançer saplanmış gibiydi. 'Bu adaletsizlik sona ermeli!' diye düşündü. Ertesi gün, Tesla, Edison'un fabrikasına doğru yola koyuldu. Amaç; Edison'a 'paylaşmanın' önemini göstermekti. Edison, Tesla'nın gelişini bekliyordu. 'Senin gibi bir dahiyi fabrikamda görmek beni şaşırtmadı,' dedi sırıtarak. 'Ama burada ne işin var?' 'Enerjinizi paylaşmanız gerekiyor,' diye cevapladı Tesla sakin bir ses tonuyla. 'Bu şehrin insanları karanlıkta kalmamalı.' Edison güldü. 'Benim enerjim benimdir! Kimseye bedava vermem. Bu benim işim ve karım!' diye bağırdı. Tesla, Edison'ın bencil tavrına rağmen umudunu kaybetmedi. 'Bilimin amacı, insanlığa hizmet etmek değil midir? Kar etmekten önce, paylaşmak ve yardımlaşmak gelmeli,' dedi. 'Bakın, size bir şey göstereceğim.' Tesla, cebinden küçük bir cihaz çıkardı. 'Bu, mini bir enerji üreteci. Eğer bunu doğru bir şekilde kullanırsak, tüm şehrin aydınlatması mümkün.' Edison, Tesla'nın sözlerine inanmakta tereddüt etti. Ama Tesla'nın 'paylaşma' konusunda ısrarcı olması onu şaşırttı. Tesla, mini enerji üreteciyle, fakir mahallesindeki çocukların evlerini aydınlattı. Çocukların yüzlerindeki mutluluk, Edison'ı etkiledi. Tesla, Edison'u Nevşehir'in farklı bölgelerine götürdü. Peribacalarının arasından geçerken, karanlıkta kalan köyleri gösterdi. 'Düşünsene, Edison, bütün bu güzelliğin karanlıkta kalmasına gönlün razı mı?' diye sordu. Edison sustu. Tesla'nın kelimeleri, onun kalbine dokundu. Uzun bir süredir, o kadar çok kar peşinde koşmuştu ki, insanlığın ihtiyaçlarını unutmuştu. Tesla'nın gösterdiği yardımseverlik ve paylaşma duygusu, Edison'un içinde yeni bir umut filizlendirmiş gibiydi. O gece, Edison, Tesla'nın mini enerji üretecinin sırrını öğrenmek için onunla birlikte çalışmaya başladı. İki bilim insanı, gece boyunca, enerjiyi daha verimli ve herkese ulaşabilecek bir şekilde nasıl üretebileceklerini planladılar. Birkaç hafta sonra, Edison'un fabrikası, şehrin her köşesini aydınlatan bir enerji ağı kurdu. Fakir mahalleler, ışıl ışıl parlamaya başladı. Çocukların yüzleri gülüyordu. Edison, Tesla'nın yardımseverliğini ve paylaşma duygusunu öğrenmiş, bencilliğinden kurtulmuştu. Tesla ve Edison, Nevşehir'in karanlık vadilerinde, birlikte aydınlık bir gelecek inşa ettiler. Bu macera, onlara yardımlaşmanın önemini, paylaşmanın mutluluğunu ve bilimsel başarının insanlığa hizmet etmek için kullanılmasının ne kadar önemli olduğunu öğretmişti. Artık, Edison'un fabrikası, tüm Nevşehir halkına eşit olarak enerji sağlıyor, şehrin her köşesi, iki dahi bilim insanının dostluğunun ışığıyla parlıyordu. Tesla ve Edison, dünyanın en büyük bilim insanları olmanın ötesinde, iyi yürekli iki arkadaş oldular. Bu hikaye, insanların paylaşarak ve yardımlaşarak ne kadar büyük işler başarabileceğini ve bencilliğin yerine iyiliğin koymanın önemini anlatıyordu. Nevşehir'in halkı, Tesla ve Edison'un yaptığı iyiliği asla unutmadı. Hikayenin sonunda, Tesla ve Edison, birlikte, çocuklar için bilim atölyeleri kurdular. Bu atölyelerde, çocuklara bilim sevgisini aşıladılar ve onlara, dünyayı daha iyi bir yer haline getirmek için bilimsel bilginin nasıl kullanılabileceğini öğrettiler. Onların birliktelikleri, bir bilimsel keşiften çok daha fazlasını temsil ediyordu. Paylaşmanın, yardımlaşmanın, ve iyiliğin gücünü simgeliyordu.