Ilay, pembe ve altın renkli, uzun bir yele sahip, sihirli bir tekboynuzdu. 'En parlak yıldız tozunu bulmalıyım!' diye düşündü bir gün. Yıldız tozları, tekboynuzların en değerli hazinesi, ve Ilay'ın en büyük hayaliydi. Uzun bir yolculuğa çıktı. Ormandan geçerken, 'Merhaba!' diye seslendi bir sincap. 'Nereye gidiyorsun?' diye sordu sincap. Ilay, 'Kayıp yıldız tozunu arıyorum!' dedi. Sincap, 'Çok tehlikeli bir yolculuk. Vazgeçmelisin!' dedi. Ama Ilay cesaretliydi. 'Pes etmeyeceğim!' diye bağırdı. Yoluna devam etti. Derin bir kanyona geldi. Karşısında korkunç bir ejderha gördü. Ejderha 'Gerek yok!' diye bağırdı 'Buraya gelmemelisin!' Ilay korktu ama pes etmedi. 'Arkadaşım olmak ister misin?' diye sordu cesurca. Ejderha şaşırdı. 'Beni arkadaşın olarak mı görüyorsun?' diye sordu. Ilay, 'Evet! Herkesin iyi bir yanı var' diye cevapladı. Ejderha gülümsedi. 'Peki, yıldız tozuna giden yolu biliyorum' dedi. Ejderha Ilay'ı yıldız tozuna götürdü. Ilay yıldız tozunu buldu, çok mutlu oldu. 'Sana teşekkür ederim!' diye seslendi ejderhaya. 'Birlikte çok güzel vakit geçirdik' dedi. Ilay ve ejderha arkadaş oldular ve birlikte maceralarına devam ettiler. Ilay öğrendi ki, cesaret ve pes etmemek, en büyük güçtür ve arkadaşlık her zorluğun üstesinden gelmeye yardımcı olur.