Kaptan Amerikan, kahramanlık görevlerinden arta kalan zamanlarında, küçük yeğeni Lily için oyuncaklar yapardı. Bir gün, Lily'nin en sevdiği oyuncak, küçük, komik bir oyuncak ayı olan 'Balıkiçi' kayboldu. Lily çok üzüldü, gözlerinden yaşlar boşandı. Kaptan Amerikan, 'Üzülme Lily, Balıkiçi'yi bulacağız!' dedi. Kahramanımız, yıldızlı kalkanını kenara bırakarak, evde bir arama operasyonu başlattı. Koltuğun altına, yatağın altına, dolapların içine baktı. Her yeri alt üst etti. Ama Balıkiçi yoktu. Kaptan Amerikan, bir süre hayal kırıklığına kapıldı. 'Belki de ben çok kötü aradım,' diye düşündü. O zaman Lily'nin duygularını anlamaya çalıştı. 'Lily Balıkiçi'yi ne kadar çok seviyor,' dedi kendi kendine. Lily'nin gözlerindeki üzüntüyü hayal etti, hissetti. Aniden, Lily'nin oyuncak kutusunun içinde küçük bir delik fark etti. Küçük, tüylü bir pençe oradan dışarı bakıyordu! Balıkiçi, kutunun içindeki deliğe sıkışmıştı! Kaptan Amerikan, dikkatlice Balıkiçi'yi kurtardı. Lily'nin sevinci tarif edilemezdi. Kaptan Amerikan, Lily'ye sadece kahramanlık yaparak değil, onun duygularını anlayarak da yardım edebileceğini anlamıştı. 'Bazen, en büyük kahramanlıklar en küçük şeylerde yatar,' diye düşündü. O gün Kaptan Amerikan, Lily'ye sadece Balıkiçi'yi değil, empatiyi de hediye etmişti. Balıkiçi, artık Kaptan Amerikan'ın bir parçası gibiydi, tıpkı kahramanlığının bir parçası olan kalkanı gibi.