Bir varmış, bir yokmuş. Rakamların mutluluk içerisinde yaşadığı, çevresi yemyeşil ağaçlar ve mis gibi kokan çiçeklerle dolu güzel mi güzel bir köy varmış. 1 ve 2 tarlaları yönetirlermiş. 3 ve 4 hayvanları eğitirlermiş. 5 ve 6’nın görevi polislik yapmak yani güvenliği sağlamakmış. 7 ve 8 ticaretle uğraşır ve 9 tüm bu köyü yönetirmiş. Fakat köyde kimsenin sevmediği, herkesin onu bir hiç olarak gördüğü ve dışladığı 0 da yaşarmış.
0’a kimse görev vermezmiş ve onunla arkadaşlık kurmak istemezlermiş. Herkes kendini ondan daha üstün görürmüş. Onun hiçbir işe yaramadığını, yaşadıkları köyün onun eksikliğinde bir şey kaybetmeyeceğini söylerlermiş. Bunlara çok üzülen 0’ın, onların düşüncesini değiştirmek için yapabileceği bir şey yokmuş. Tek istediği şey, diğer rakamların onu olduğu gibi kabul etmesi ve onunla arkadaşlık kurmalarıymış.
Aradan zaman geçmiş, Rakamlar Köyü’ne komşuları Harfler Köyü’nden ziyaretçiler gelmiş. Hep birlikte oturup yemekler yemişler, şarkılar söyleyip dans etmişler. Fakat harflerden bazıları, 0’ın eksikliğinin farkındaymış. Köyün yöneticisi olan 9’a dönüp sormuşlar. “0 nerede? Tüm gün boyunca onu göremedik, hasta mı?” Köyün yöneticis 9, “Hayır hayır, yalnızca buraya gelmeyi hak etmediğini düşündüğümüz için onu çağırmadık, biliyorsunuz 0 bir hiçtir, anlamsızdır.”
Bunu duyan harfler çok şaşırmış ve 0 için üzülmüşler. Ve akıllarına diğer rakamlara ders verecek nitelikte bir plan gelmiş. En yetkili 9’a dönüp demişler ki: “Madem buranın yöneticisi ve en yetkilisi sensin, haydi rakam arkadaşlarını kullanarak 10 sayısını oluştur.” Bu istek karşısında 9 çok şaşırmış ve 1 ile göz göze gelmişler.
9 bu isteği uzun uzun düşünmüş ve yaptığı yanlışı anlamış. 0 olmadan, 10 sayısını oluşturamayacağını fark etmiş. O sırada harflerden biri ona, “Ya işte gördün mü? Önemli olan tek şey ekip olabilmek, kimseyi dışlamadan barış ve mutluluk içinde yaşayabilmektir.” demiş. 9 hemen 0’ı çağırmış, bu teklife çok şaşıran 0 onların yanına gitmiş ve çok mutlu olmuş.
Sonrasında herkes 0’dan geçmişte yaşananlar için özür dilemiş ve mutlu mesut yaşamışlar.
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir hikayeye yönelik izin alınması zorunludur.