Çok uzak diyarlarda bir at çiftliği varmış. Buradaki atlar koşu yarışları yapar, durmadan çalışırlarmış. Hepsinden farklı bir at varmış.
Çok üşengeç olduğu için ona Tembel At diyorlarmış. Tüm gün uyur, hiç koşmazmış. Hatta yiyeceğini bile arkadaşları ona getirirmiş.
Tüm gün yatar, yemeğini bile yatarak yermiş. Yıllar geçmiş, Tembel At gittikçe kilo almış. Bir zaman sonra istese bile yerinden kalkamaz hale gelmiş.
Diğer tüm arkadaşları neşeyle koşup eğlenirken Tembel At tembelliğinin cezasını çekiyormuş. Çiftliğin sahibi Tembel At’ın böyle olmasından çok sıkılmış. Onunla konuşmaya karar vermiş. ‘’Tembel At, sen neden bu kadar üşengeçsin hiç hareket etmiyorsun?’’ Tembel At buna bir cevap verememiş. Çünkü bir bahanesi yokmuş.
Çiftliğin sahibi sonunda bir çözüm bulmuş. Tembel At’ın arkadaşlarına, tembel ata yemek getirmemelerini tembihlemiş.
Tembel At neler olduğunu anlayamıyormuş Sonunda zorla da olsa gidip kendisi otlanmak zorunda kalmış. Günler geçtikçe tembel at zayıflıyor, normal bir at gibi yaşamaya başlıyormuş.
Tembel At bu hayatın çok daha güzel olduğunu farketmiş. Ve artık ona Tembel At demiyorlarmış. Tembel At bu olaydan, kimseye ihtiyaç duymadan, kendi işiimizi kendimiz yapmamız gerektiğini anlamış. Bağımsız bir şekilde yaşamak onu sonsuza dek mutlu etmiş.
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir hikayeye yönelik izin alınması zorunludur.