Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman üstünde develer tellal, pireler berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken iken camdan dışarı baktığımda çok uzaklarda görünen bir kasaba varmış.
Bu kasabada hep çok mutlu insanlar yaşarmış. Festivaller, etkinlikler derken insanlar günlerini hep güzellikle geçiriyor, kimse birbirini üzmüyormuş. Kasabada yaşayan çocuklardan biri olan Holi, diğer tüm arkadaşları gibi burada yaşamaktan çok mutluymuş. Holi, bir gün tüm arkadaşlarıyla toplanmış ve festivale gitmeden önce gezintiye çıkmışlar. Upuzun bir dereyi takip ederek yürümüş de yürümüşler. Sohbetleri bittiğinde, festival alanından çok uzaklaştıklarını fark etmişler ve bunu bir eğlenceye dönüştürmek istemişler.
Aralarından biri fırlayıp demiş ki: “Derenin etrafından geri dönüp festival alanına ilk ulaşan kazanır!” Daha cümlesi bitmeden çocuklar koşmaya başlamışlar. Holi bir süre koştuktan sonra, derenin yanında daha önce görmediği bir yol görmüş. Bu yol çamurlu ve oldukça belli belirsiz bir yolmuş. “Ben burayı karış karış bilirim! Nasıl olur da bu yolu daha önce görmedim!” diye söylenmiş Holi.
“Bu yol kestirme olmalı!” diye düşünen Holi, hemen bu yola doğru ilerlemiş ve o yoldan koşarak ilerlemiş. Çamurlara bata çıka koşarken, derenin kenarındaki ormanın daha bir yeşil, daha bir güzel olduğunu fark etmiş. Etrafta daha çok kuş cıvıltıları duyuluyormuş ve güneşin ışıkları daha bir güzel süzülüyormuş ağaç yapraklarının arasından.
“Bu güzelliğin tadını çıkarmalıyım!” diyerek koşmayı bırakmış ve derin derin nefes alarak bu doğal güzelliğin arasında yavaş yavaş yürümeye başlamış. Etraf çamurlu olduğundan, yürümesini kolaylaştıracak bir de sopa bulmuş eski bir ağacın dibinden. O yürürken, rengarenk kelebekler Holi’ye eşlik ediyormuş. Holi yürüyüşünü yaparken kuşlar bir anda hep bir ağızdan şarkı söylemeye başlamış. Holi bu doğal güzelliklerin karşısında o kadar etkilenmiş ki, arkadaşlarıyla yaptığı yarışı unutmuş. Ne kadar vakit geçtiğini de şaşırmış.
Ancak, yarışı da kazanmak istediğinden etrafındaki kelebeklere ve kuşlara veda edip tekrar hızla koşmaya başlamış. Ayakkabıları, pantolonu ve hatta tişörü bile çamur içinde kalan Holi, festival alanına ulaştığında ne kadar kirlendiğini gördüğünde gözlerine inanamamış.
Şaşkınlığı geçtikten sonra etrafına bakmış ama arkadaşlarından kimseyi görememiş. Ayakkabılarını ve kıyafetlerini biraz temizlemek üzere bir taşın üstüne oturmuş ve temizlik esnasında, ormanda geçirdiği güzel vakti düşünüp mutlu olmuş. Tam o sırada diğer arkadaşları yorgun argın gelmiş. Arkadaşları çok şaşırmış, “Nasıl bizden daha önce geldin, çok hızlı koştuk!”
“Ben de sizden geç geleceğimi düşünmüştüm ama gerçekten kestirme, zor yürünen ama doğal güzelliklerle dolu bir yol keşfettim, sanırım orası benim güzel his yolum, size söyleyemem.” diye cevaplamış Holi.
Arkadaşları bu cevap karşısında tatmin olmasalar da, onun kararına saygı göstermişler ve festivale geçip tam 7 gün 7 gece eğlenmişler.
Eğlenirken hep bu yol üzerine düşünen Holi, sonunda cevabını bulmuş: “Bazı yollar engebelidir ama güzellikleri de buradan gelir. Yürümesi güç, ama keyifli.”
Bu masal da bu cevapla bitmiş ve Holi ile arkadaşları sonsuza dek mutluluk ve sevgi içinde yaşamışlar…
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir içeriğe yönelik izin alınması zorunludur. İzinsiz kopyalamanın tespiti durumunda uyarı verilmeksizin hukuki yollara başvurulacaktır.