Büyüyünce Doktor Olmak İsteyen Çocuk

Bir varmış, bir yokmuş. Bir zamanlar Melih adında küçük bir çocuk varmış ve arkadaşlarıyla hayali hastalarını tedavi edebilmeleri için doktormuş gibi davranarak oyunlar oynamayı çok seviyormuş. Gerçek hayatlarında da ne zaman bir sıkıntıya düşseler arkadaşlarının yardımına koşarmış. Büyüyünce doktor olmak istiyormuş.

Günlerden bir gün Melih hastalanmış ve bir hastanede tedavi olmaya başlamış. Hastalığı nedeniyle canı acıyormuş ve ağrıları varmış. Tek isteği, değer verdiği insanlarla; ailesi ve arkadaşlarıyla birlikte güzel günler görmekmiş. Artık kendisine zevk veren hiçbir oyuna katılamayacağını düşünüp üzülse de aslında durum hiç de öyle değilmiş.

Melih, hastalığına direnen ve hastalığın onu yenmesine izin vermeyen cesur bir gençmiş. Hastanede yattığı ve tedavi olduğu süre boyunca ailesini, doktor ve hemşirelerini güzelce dinlemiş ve onların sözlerinden dışarı çıkmamış. Biliyormuş ki doktorları ve hemşireleri kendisinin iyileşmesi için çaba gösteriyor. İlaçlarını düzenli olarak almış. Yemeklerini de düzenli olarak yemiş. Hastanede kaldığı sürede çok fazla kişiyle sohbet etme şansı bulmuş. Doktor olabilmek için yerine getirilmesi gereken şartları öğrenmiş, doktorlar ile bu isteğini konuşmuş ve onlar da Melih’i çok desteklemişler.

Melih, hastanede yatarken kendisi gibi hasta olup hastanede tedavi gören çocukların iyileşmesi için çaba gösteren bir doktor olmak istediğinden kesinlikle emin olmuş. Hayattaki amaçlarından birinin, çocukluğu boyunca gördüğü tedavinin ihtiyacı olan diğer hasta çocukların da görmesini sağlamak olduğunu fark etmiş.

Melih, uzun günlerin ardından sağlığına kavuşmuş ve nihayet hastaneden ayrılmasına izin verilmiş, sonunda kendi evine götürülmüş. Okula geri döndüğü zaman derslerine çok çalışmış, notlarını yükseltmek için çok çaba göstermiş ve böyle sıkı çalışmasından sonra nihayet mutlu son olarak kendine doktor diyebileceği günün hayalini kurmuş. 

Melih iyileşip hastaneden eve döndükten sonra kararlı ve düzenli bir şekilde çok çalışarak geçirdiği zamanlar sayesinde meraklı ve bilgili bir genç olmuş. Gel zaman git zaman üniversite sınav günü gelmiş. Heyecanlı bekleyişten sonra tıp fakültesine hayali gerçek olan Melih, başarı dolu bir okul hayatının ardından mezun olduktan sonra doktor olarak çalışmaya başlamış. Hayatı boyunca aklının bir köşesinde barındırdığı bir hedefi gerçekleştirmeyi başarmış. İhtiyacı olanlara her zaman yardım eli uzatmaya hazır bir insan olan Melih, insanların kendilerini daha iyi hissetmeleri için elinden gelen her şeyi yaparmış. Küçük yaşlardan itibaren bu özelliği ile bilinen Melih, çok sevilen ve başarılı olan bir çocuk doktoru olmuş.

‍

Melih işine her gittiğinde, hasta bir çocuk olduğu ve hastanede vakit geçirmek zorunda kaldığı dönemi ve bu deneyimin ona doktor olmak için nasıl güç ve ilham verdiğini düşünürmüş. Melih, düzenli olarak çok çalıştığı için doktor olabildiğinin ve hayallerini gerçekleştirip kendisi gibi hasta olan çocuklara yardım edebildiğinin farkındaymış. Kendisi gibi hasta olan çocukları iyileştirip onları hayallerine kavuşturabilmek amacıyla çocuk doktoru olmaya karar vermiş. Her gün hastaneye gelen hasta çocuklarla ilgileniyor, tedavilerini uyguluyor ve boş vakitlerinde onlarla oyunlar oynayarak kendi hasta olduğu zamanları anlatıyormuş. Kendi hikâyesinin çocuklara ilham vermesini umarak onların da hayalleri peşinde koşmalarını istiyormuş.

Melih; uzun, sağlıklı, huzurlu ve mutlu bir hayat yaşamış ve hayatı boyunca karşılaştığı tüm hasta çocuklara yardım etmiş. Zorluklarla karşılaşıldığında asla pes etmemek gerektiğini ve büyük şeyler başarmak, hayallerini gerçekleştirmek için düzenli ve sıkı çalışmak gerektiğini unutmamış. Bu, hayatı boyunca yanında taşıdığı bir dersmiş ve tüm hastalarına da bunu anlatmak için çok çalışmış ve çocukların iyileşmesini sağlayan başarılı bir doktor olarak hayatına devam etmiş.