Pembe Dinazor

Ormanın derinliklerinde, Pembe Dinozor yaşarmış. Pembe Dinozor okula gidiyormuş. Ama arkadaşları onunla hiç oynamıyormuş. Pembe Dinozor arkadaşlarından daha büyük ve uzunmuş. Bu yüzden onu aralarına almıyorlarmış. Yine bir okul vakti, annesi Pembe Dinozoru uyandırmak için odasına gelmiş. Pembe Dinozor:

-Anneciğim, artık okula gitmek istemiyorum.

Demiş. Annesi şaşırarak:

-Neden oğlum?

Diye sormuş.

Pembe Dinozor üzgün bir şekilde annesine bakarak:

-Arkadaşlarım benimle hiç oynamıyorlar.

Demiş.

Annesi de çok üzülmüş. Pembe Dinozor ’un öğretmenini aramış. Durumu anlatmış. Öğretmeni bu durumu çözeceğini söylemiş. Öğretmen o gün çocukları etrafına toplayarak:

-Çocuklar, bugün sizinle farklılıklarımızı konuşacağız. Herkes rengini ve boyunun uzunluğunu söylesin.

Demiş.

Öğrenciler tek tek özelliklerini söylemişler. Tavşan:

-Benim rengin beyaz. Boyum 30 cm. 

Kurbağa:

-Benim rengim yeşil. Boyum 9 cm.

Civciv:

-Benim rengim de sarı. Boyum çok küçük. Hatta arkadaşlarım arasında en minik olan benim.

Demiş.

Öğretmen sevgiyle öğrencilerine bakarak:

-Görüyorsunuz çocuklar. Her birinizin rengi, boyu hatta birçok özelliği farklı. Ama her biriniz güzel ve özelsiniz. 

Demiş. Çocuklar birbirlerine bakmış. Öğretmenlerine:

-Haklısınız öğretmenim.

Demişler. Öğretmen konuşmaya devam etmiş:

-Çocuklar. Arkadaşınız Pembe Dinozor sizden uzun. O da sizden farklı. Onu da olduğu gibi kabul etmelisiniz. 

Demiş. Çocuklar hatalarını anlamışlar. Ertesi gün Pembe Dinozor istemeyerek okula gelmiş. Arkadaşları onu yine dışlayacaklar diye üzgünmüş. Sınıfa girdiğinde arkadaşları onun yanına gitmişler. Pembe Dinozor’dan özür dilemişler. Onu da aralarına almışlar. Pembe Dinozor çok mutlu olmuş.