Tavşan Ailesi

Küçük ve tatlı bir kulübede; anne tavşan, baba tavşan, abla tavşan ve evin en küçüğü olan Minik tavşan yaşarmış. Minik tavşan yaramaz mı yaramazmış. Hiç yerinde durmaz, her zaman ortalığı karıştırırmış. En son yaptığı yaramazlıksa, topla kulübenin camını kırmakmış. Bu yaptığından dolayı anne tavşan onu cezalandırmış. Bir gün boyunca anne tavşana ev işlerinde yardımcı olacakmış. Ama Minik tavşan ev işi yapmayı hiç mi hiç istemiyormuş.

Ne yapsam da bu durumdan kurtulsam diye düşünmüş. Saklanmaya karar vermiş. Yaşadıkları kulübenin yanında bir odunluk varmış. Yaz mevsiminde oldukları için ailesinden kimse odunluğa girmezmiş. Minik tavşan gizlice mutfaktan biraz yiyecek, içecek, el feneri ve canı sıkılınca bakmak için birkaç dergi almış. Odunluğa girerek oraya saklanmış. Keyfi de gayet yerindeymiş. 

Minik keyif yapadursun, anne tavşan Minik tavşanın yokluğunu fark etmiş. Kesin saklandı bizim ufaklık, diye düşünmüş. Her zaman aynı şeyi yaşadıkları için, anne tavşan endişe etmemiş. Fakat vakit geçmiş, Minik tavşan hala ortada yokmuş. Abla tavşan okuldan gelmiş ve anne tavşanı endişeli görünce:

-Ne oldu anneciğim? Neden bu kadar endişeli görünüyorsun? 

Anne tavşan ise:

-Minik tavşan ortalıkta yok. Bir yere saklanmıştır çıkar ortaya diye düşündüm ama akşam oluyor hala ortada yok kızım.

Demiş.

Abla tavşan da endişelenmiş. Baba tavşan geldiğinde ona da Minik tavşanın ortada olmadığını söylemişler. Aile korkuyla Minik tavşanı aramaya koyulmuş. Her yeri aramışlar ama Minik tavşanı bir türlü bulamamışlar. Akıllarına Minik tavşanın en iyi arkadaşı köpek Yumi gelmiş. Yuminin evine gitmişler, kapıyı çalmışlar. Yumi’nin babası kapıyı açmış ve baba tavşan heyecanla:

-Merhaba sevgili arkadaşım, kızımız Minik tavşan kayıp. Yumi’nin haberi var mı diye sormaya geldik.

demiş. Babası Yumi’yi çağırmış ve Minik tavşanı görüp görmediğini sormuş. Yumi en son dün oyun oynadıklarını söylemiş. Yumi ve ailesi de minik tavşan için telaşlanmış. Tavşan ailesinin Minik tavşanı aramasına yardım etmişler. Fakat ne yazık ki bir türlü bulamamışlar. Her iki aile de pes edip evlerine dönmüşler. Baba Tavşan polise haber vereceği sırada, odunluktan bir mırıldanma sesi gelmiş. Anne tavşan ve baba tavşan birbirine bakmışlar.

‍

Hemen odunluğun kapısını açmışlar. İçerde gördüklerine gülseler mi ağlasalar mı bilememişler. Minik tavşan odunlukta dergi okurken uyuyakalmış meğerse. Onu uyandırmadan odasına taşımışlar. Yumi’nin ailesine de haber vermişler.

Aradan birkaç gün geçmiş ve Yumi’nin ailesi, tavşan ailesinin evine oturmaya gelmiş. Olanları hatırlayarak hep beraber gülmüşler.