Keloğlan ve Misketleri

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken diye bir çocuk yaşarmış. Keloğlan’ın yaşadığı kasaba dostluklarla dolu, mutlu bir kasabaymış. Dedikoduya, küslüğe, kötü söze yer olmazmış.

Günlerden bir gün bizim Keloğlan evde oturmaktan sıkılmış ve güneşin yakıcı sıcakları geçtikten sonra mahalledeki arkadaşlarıyla beraber misket oynamaya çıkmış. Her zamanki gibi köyün az ilerisinde toprağın düz olduğu bir arazide getirdikleri keseyi önlerine dizip az ileride sıralamışlar misketleri. 

Keloğlan’dan daha iyi misket oynayan arkadaşlarından biri Keloğlan’a yaklaşıp “İddiasına var mısın? Kazanan tüm misketleri alır” demiş. Keloğlan da arkadaşları arasında korktuğunu belli etmemek için iddiayı kabul etmiş. Bir, iki, üç… Derken arkadaşı Keloğlan’ı tek seferde yenmiş ve misket kesesini herkesin önünde elinden almış. Keloğlan kaybettiği için çok üzülmüş ve eve gidip hüngür hüngür ağlamaya başlamış. Annesi gün boyunca çalıştığı için yorgun argın eve gelince Keloğlan’ın üzgün ve ağladığını görünce o da çok üzülmüş ve ne olduğunu sormuş. Keloğlan da “Arkadaşım tüm misketlerimi elimden aldı.” demiş. 

Annesi oğlunun yaşadıklarına üzülmüş ve Keloğlan’ın arkadaşıyla konuşmaya gitmiş. Arkadaşı misketi bir iddia ile kaybettiğini söyleyince Keloğlan’ın annesi iddianın kötü bir şey olduğunu, bunu yapmaması gerektiğini ve Keloğlan’ın çok ama çok üzüldüğünü söylemiş. Fakat arkadaşı da eğer Keloğlan üzüldüyse gelip bana söylemesi gerekir demiş.

Annesi eve dönüp Keloğlan ile konuşup arkadaşından misketlerini isteyebileceğini söylemiş ama Keloğlan ona küs olduğu için konuşmak istememiş.

Aradan bayağı uzun zaman geçtikten sonra Keloğlan arkadaşını çok özlemiş ve onunla konuşmaya gitmiş. Meğer arkadaşı da o misketleri şaka olsun diye almış fakat Keloğlan gelmeyince, geleceği güne kadar yastığının altında özenle saklamış. Bunu duyan Keloğlan çok sevinmiş ve arkadaşına sıkıca sarılıp ona haksız yere küstüğü için özür dilemiş.

Arkadaşı da “Sana baskı yaparak iddiaya zorladığım için ben de çok özür dilerim. İddiaya girmemiz kötü bir şeydi.” demiş ve o da sıkıca sarılmış Keloğlan’a. O günden sonra iddiaya girmemişler ve hiç küsmemişler.