Ali, küçük, enerjik ve oldukça hareketli bir çocuktu. Her şeyde iyinin, güzelin ve iyimserliğin arayışındaydı. Ancak bazen, istediklerini elde edemeyince hayal kırıklığına uğruyordu. Ali’nin en sevdiği şeylerden biri balondu. Rengarenk balonları çok sever, gökyüzüne uçurup izlemeyi bayılırdı. Bir gün, dedesinden aldığı parlak kırmızı bir balonla bahçede oynuyordu. Balon, güneşin altında parıldıyor, hafif esintide yavaşça sallanıyordu. Ali, balonunun güzelliğine hayran kalmıştı. 'Ne kadar güzel!' diye haykırdı. O kadar mutluydu ki, koşuştururken bir dalın ucuna takıldı ve balon elinden fırlayıp uçup gitti. Ali'nin gözleri doldu. 'Hayır!' diye bağırdı, gözyaşları yanaklarından süzülüyordu. 'Benim güzel balonum!' diye ağladı. Annesi yanına geldi ve onu kucakladı. 'Canım Ali'm, üzülme' dedi. 'Bazen güzel şeyler kaybolabilir, ama önemli olan, yaşadığın güzel anları hatırlaman ve şükretmeyi öğrenmendir.' Ali annesinin sözlerini dikkatle dinledi. Annesi, Ali’ye balonunun ne kadar güzel olduğunu, birlikte geçirdikleri zamanı, balonun uçarken hissettiği neşeyi hatırlatarak onun mutluluğuna odaklanmasını sağladı. 'Bak Ali'm,' dedi annesi, 'Kötü konuşmamak, kimsenin kalbini kırmamak çok önemli. Balonun uçup gitmesine üzüldün, bu doğal. Ama bunu kötü bir kelimeyle ifade etmene gerek yoktu. Şimdi ne kadar üzgün olduğunu biliyorum ama unutma, her zaman bir başka güzel gün, başka bir güzel balon olacak.' Ali, annesinin sözlerini düşünerek sakinleşti. Annesi ona, hayatta karşılaştığı zorluklardan ders çıkarmayı ve asla pes etmemeyi öğretti. 'Hayat, bazen inişli çıkışlı bir yoldur,' dedi annesi. 'Ama her zaman yeniden kalkabilir ve yoluna devam edebilirsin. Önemli olan, yolda karşılaştığın zorlukları aşmak için çabalaman ve güçlü kalmandır.' Ali, annesinin haklı olduğunu anladı. O gün, balonunu kaybetmenin üzüntüsünü yaşarken, aynı zamanda annesinin öğütlerinden de çok şey öğrendi. Annesinin şükretmeyi öğrenmesi gerektiği sözleri aklına takıldı. O gece, yatağında yatan Ali, elindeki oyuncaklarını saymaya başladı. Küçük bir araba, birkaç oyuncak hayvan, ve bir resim defteri… Her birine baktıkça, sahip olduğu güzel şeyleri fark etti. 'Demek ki şükretmem gereken çok şey varmış' diye düşündü. Bir süre sonra, Ali gözlerini kapattı ve şükrettiği şeyleri saymaya devam etti: Sağlığı için, ailesi için, arkadaşları için, oyuncakları için, yaşadığı güzel ev için... Kalbi minnettarlıkla doluydu. Ertesi gün, Ali okuldan dönerken, bahçesinde yeni bir balon gördü. Bu sefer daha büyük ve daha renkliydi! Babası ona bu yeni balonu hediye etmişti. Ali, yeni balonunu tutarken, gözlerindeki mutluluk pırıltısı görülmeye değerdi. O balon ona, yalnızca bir oyuncak değil, aynı zamanda şükretmenin ve her şeye rağmen mutlu olmanın ne kadar önemli olduğunu hatırlatıyordu. Ali, o günden sonra her zaman sahip olduğu şeylere şükretmeyi öğrendi. Kötü konuşmamaya, kimsenin kalbini kırmamaya özen gösterdi ve asla pes etmedi. Her zorluğun üstesinden gelerek, hayatın sunduğu güzellikleri görmeyi ve takdir etmeyi öğrendi. Her zaman, olumsuzluklara odaklanmak yerine, iyimser bir bakış açısıyla hayata tutundu. Ve en önemlisi, her şey için şükretmeyi öğrenerek, daha mutlu ve daha huzurlu bir yaşam sürdü. Ali’nin hikayesi, küçüklerin bile şükretmeyi öğrenerek, zorlukların üstesinden gelebileceğini ve hayattaki güzellikleri görebileceğini gösteriyor. Ali, hayatındaki küçük şeylerin kıymetini anladı ve her zaman olumlu olmayı, asla pes etmemeyi ve kötü konuşmaktan kaçınmayı öğrendi. Kötü konuşmamak, başkalarının kalbini kırmamak ve asla pes etmemek, Ali’nin hayatındaki en önemli dersler arasındaydı. Ve böylece, Ali’nin kayıp balonu, onun için unutulmaz bir şükran dersine dönüşmüştü.