Ali, Ömer, Osman ve Fatma, küçük bir kasabada yaşayan dört yakın arkadaştı. Her akşam, gökyüzündeki yıldızları izleyerek birbirlerine hayal kurarlardı. Bir akşam, alıştıkları parlak yıldızlardan birinin kayıp olduğunu fark ettiler. 'Bakın, en parlak yıldızımız yok!' dedi Fatma, küçük parmağıyla gökyüzündeki boşluğu işaret ederek. 'Acaba nereye gitti?' diye merak etti Ömer. Ali, 'Belki de başka bir gökyüzüne taşındı' dedi. Osman ise, 'Ya bir şey olduysa?' diye endişelendi. Arkadaşlar, kayıp yıldızın gizemini çözmeye karar verdiler. Ertesi gün, kasabanın en bilge yaşlısı olan Teyze Emine'ye gittiler. Teyze Emine, yıldızlarla ilgili birçok hikaye biliyordu. 'Kaybolan yıldızlar, bazen karanlığa kapılırlar, bazen de yolunu kaybederler' dedi. 'Ama korkmayın, her zaman bir yol vardır onları bulmaya.' 'Peki, nasıl bulabiliriz?' diye sordu Ömer. Teyze Emine, 'Kalbinizin sesini dinleyin ve iyiliğin gücünü kullanın. İyilik her zaman yolu aydınlatır' dedi. Arkadaşlar, Teyze Emine'nin sözlerini kalplerine kazıyarak yola koyuldular. Önce, kasabanın kenarındaki yaşlı bir ağacı ziyaret ettiler. Ağacın dalları, kırılmış ve güçsüz görünüyordu. 'Bu ağaca yardım edelim' dedi Fatma. Arkadaşlar, birlikte ağacın kırık dallarını desteklediler, etrafını temizlediler ve bol bol su verdiler. Sonra, kasabanın dışındaki küçük bir akarsuya ulaştılar. Akarsu kurumaya başlamıştı. 'Bu akarsuyu canlandıralım!' dedi Ali. Arkadaşlar, akarsuya temiz taşlar koyup suyun akışını düzenlediler. Daha sonra, yaşlı bir kadının bahçesindeki çiçeklerin solduğunu gördüler. 'Bu çiçeklere de yardım etmeliyiz!' dedi Osman. Arkadaşlar, çiçekleri suladılar, yabani otları temizlediler. Gün boyunca yaptıkları iyiliklerin ardından, akşam tekrar gökyüzüne baktıklarında, kayıp yıldızın tekrar parladığını gördüler. 'İşte yıldızımız geri döndü!' diye sevindi Ömer. 'İyiliğin gücü gerçekten de her şeyi değiştirebiliyor!' dedi Fatma. Ali, 'Teyze Emine haklıymış. İyilik yapmak, karanlığı aydınlatıp kaybolan şeyleri bulmamıza yardım ediyor' dedi. Osman, 'Bundan sonra her zaman iyilik yapmaya özen göstereceğiz' diye ekledi. O günden sonra, Ali, Ömer, Osman ve Fatma, kasabalarındaki herkese yardım ettiler. Yaptıkları her iyilik, kalplerine mutluluk ve umut doldurdu. Kayıp yıldız, onların iyiliklerinin bir sembolü olmuştu ve her akşam, gökyüzünde parlayarak onlara eşlik ederdi. Onların iyilikleri, kasabaya huzur ve mutluluk getirdi, ve herkes onların dostluklarını ve iyiliklerini örnek aldı. Bu hikaye, bize iyiliğin her zaman karşılığını bulduğunu, karanlığı aydınlattığını ve kaybolanları bulmamıza yardımcı olduğunu öğretti. Küçük iyilikler bile, büyük bir fark yaratabilir ve dünyayı daha güzel bir yer haline getirebilir. Haydi, hepimiz birlikte iyilik yapmaya ve dünyayı daha parlak bir yer yapmaya çalışalım!