Mehmet Aslan, küçük ama cesur bir aslandı. Parıltılı, altın rengi kürkü ve parlak, kahverengi gözleriyle ormanın en sevimli aslan yavrusuydu. Annesi, Leyla Aslan, Mehmet'e her zaman 'Asil olmak, delikanlı olmak demek; cesur olmak, yardımsever olmak ve her zaman doğruyu savunmak demektir' derdi. Mehmet annesinin sözlerini her zaman hatırlar, her zaman doğru olanı yapmaya çalışırdı. Bir gece, Mehmet gökyüzüne bakarken en parlak yıldızın kaybolduğunu fark etti. Küçük yavru aslan çok üzüldü. 'Ne yapacağım? En sevdiğim yıldız kayboldu!' diye fısıldadı. Annesi Leyla onu teselli etti. 'Korkma yavrum, birlikte bulabiliriz.' dedi. Ertesi sabah, Leyla ve Mehmet, kayıp yıldızı bulmak için yola koyuldular. Ormanın derinliklerine doğru ilerlerlerken, birçok hayvana rastladılar. Yolda, minik bir tavşan, yolunu kaybetmişti. Mehmet, cesaretini toplayarak tavşana yardım etti ve onu güvenli bir şekilde ailesine geri götürdü. Sonra, büyük bir ağaç altında sıkışıp kalmış bir sincap gördüler. Mehmet, güçlü pençelerini kullanarak sincabı kurtardı. Asil olmak, delikanlı olmak işte böyle bir şeydi, Mehmet yardımseverliğin ne kadar güzel bir şey olduğunu anlamıştı. Yolculukları boyunca, Mehmet ve Leyla birçok zorlukla karşılaştılar. Karanlık bir mağaradan geçtiler, hızlı akan bir nehri geçtiler ve sivri kayaların arasından dikkatlice ilerlemek zorunda kaldılar. Ancak Mehmet, annesinin öğütlerini asla unutmadı. Cesur ve kararlıydı, her zaman doğru olanı yapmaya çalıştı ve yardımseverliğini hiç esirgemedi. Bir keresinde, bir yılanın küçük bir kuşu kovaladığını gördü. Hemen araya girdi ve kuşu kurtardı. Yılanı ise korkutup uzaklaştırdı. Sonunda, ormanın en yüksek tepesine ulaştılar. Orada, parıldayan, büyük bir gökkuşağı gördüler. Gökkuşağının ucunda, kayıp yıldız parıldıyordu. Mehmet çok sevindi. Yıldız, Mehmet'in cesaretine ve yardımseverliğine hayran kalmıştı. Mehmet'e teşekkür etti ve parlak ışığını yeniden yaymaya başladı. Mehmet ve Leyla, yorgun ama mutlu bir şekilde eve döndüler. Mehmet, o gece yıldızlara bakarken, annesinin sözlerini daha iyi anlamıştı. Asil olmak, delikanlı olmak demek; cesur olmak, yardımsever olmak ve her zaman doğruyu savunmak demekti. Ve Mehmet, bundan sonra da her zaman asil ve delikanlı bir aslan olacaktı. Mehmet'in hikayesi, tüm küçük aslan yavrularına ve diğer hayvanlara, her zaman cesur, yardımsever ve dürüst olmaları gerektiğini öğretti. Çünkü asil olmak, delikanlı olmak, en güzel şeylerden biriydi. Ve en önemlisi, Mehmet, kayıp yıldızı bulmanın verdiği mutluluğun, başkalarına yardım etmenin verdiği mutluluktan daha az olmadığını anlamıştı. Bu gece gökyüzü daha parlak ve daha güzeldi. Çünkü kayıp yıldız, Mehmet Aslan sayesinde yeniden parıldıyordu.