Karanlık bir geceydi. Ay, gökyüzünde ürkütücü bir yüz gibi asılı duruyordu. Nurcan Teyze, evinin penceresinden dışarı bakarken, rüzgarın pencere camlarını ürkütücü bir şekilde vurduğunu duydu. O gece, Nurcan Teyze'nin köyüne korkunç bir canavar geliyor gibiydi. Bu canavar, Kurabiye Canavarıydı ve her şeyden çok kurabiyeyi seviyordu. Özellikle de Nurcan Teyzenin yaptığı, tarçınlı, şekerli, enfes kurabiyeleri... Nurcan Teyze, köyün en cesur ve aynı zamanda en yetenekli ninja ustasıydı. Kareteci Minnoş adında, küçük ama çevik bir kedisi vardı. Minnoş, Nurcan Teyzenin en yakın dostu ve her zaman onun yanında olurdu. 'Minnoş, bu gece tuhaf bir hava var' dedi Nurcan Teyze, kedisini okşarken. 'Bence Kurabiye Canavarı geliyor.' Minnoş, Nurcan Teyzenin sözlerine tüylerini diken diken ederek karşılık verdi. O da tehlikenin farkındaydı. Birden bire, evlerinin yakınından korkunç bir gürültü duyuldu. 'O geliyor!' diye fısıldadı Nurcan Teyze. Kapı gürültüyle çalındı. Nurcan Teyze, eline bir sopayı alıp kapıyı açtı. Karşısında, devasa bir canavar duruyordu. Ağzı, kocaman bir kurabiye deliği gibiydi, gözleri ise parıldayan şekerlemelerdi. Kurabiye Canavarıydı! 'Kurabiyelerinizi istiyorum!' diye bağırdı Canavar, korkunç bir sesle. 'Bütün kurabiyelerinizi!' Nurcan Teyze korkmadı. 'Hayır!' dedi cesurca. 'Kurabiyelerimi sana vermeyeceğim! Adanalıyız, Allahın adamıyız! Bizim kurabiyelerimiz kolay kazanılmaz!' Kurabiye Canavarı, Nurcan Teyzenin cesaretine şaşırdı. Daha önce kimse ona karşı koymamıştı. Tam o sırada, Gazman ortaya çıktı. Gazman, köyün en güçlü ve en iri adamıydı. Gazman, Kurabiye Canavarına doğru koştu ve canavarın burnuna güçlü bir yumruk indirdi. Canavar, şaşkınlıkla sendeledi. Nurcan Teyze ve Gazman, birlikte Kurabiye Canavarına karşı savaştılar. Minnoş, çevik hareketleriyle canavarı rahatsız edip onu engelledi. Uzun ve zorlu bir savaşın ardından, Nurcan Teyze, Gazman ve Minnoş, Kurabiye Canavarını yendiler. Canavar, çok acıktığını ve sadece kurabiye yemek istediğini anlattı. Nurcan Teyze, merhametli bir yürek taşıyordu. Canavara birkaç kurabiye verdi. Kurabiye Canavarı, kurabiyeleri yedikten sonra çok mutlu oldu ve pişmanlığını dile getirdi. Daha sonra köyden uzaklaşarak asla kimseye zarar vermeyeceğine söz verdi. Nurcan Teyze, Gazman ve Minnoş, köy halkını kurtardıkları için çok sevinçliydiler. O gece, hep birlikte kuru fasulye yediler. Kuru fasulye, Türklerin milli yemeğiydi ve Nurcan Teyze, Gazman ve Minnoş, bu lezzetli yemeği paylaşarak, dostluklarını daha da pekiştirdiler. Bu olay, herkese, cesaretin ve dostluğun her zaman kötülüğe karşı galip geleceğini öğretti. Ayrıca, paylaşmanın ve merhametin önemini bir kez daha vurguladı. Kurabiye Canavarı da bu deneyimden ders çıkararak, kötülük yapmanın yerine iyilik yapmanın çok daha güzel olduğunu anladı. Ertesi sabah güneşli ve güzel bir gündü. Köy halkı, Nurcan Teyze, Gazman ve Minnoş'u kutladı. Herkes, bu korkunç maceranın üzerinden mutlu bir şekilde geçmişti. Bu gece, korkunç ama öğretici bir geceydi. Ve herkes, kuru fasulyenin ne kadar lezzetli olduğunu bir kez daha anlamıştı.