Bir zamanlar, uzak bir ülkede, Prenses Gülpembe adında güzel ve nazik bir prenses yaşarmış. Gülpembe, herkesle iyi geçinmeyi severmiş. Özellikle hayvanları çok severmiş. Günlerini bahçesindeki hayvanlar ile geçirerek, onlarla oynayarak ve onlara yiyecek vererek geçirirmiş. Bir gün, Gülpembe bahçesinde oynarken, küçük ve sevimli bir tilkiyle karşılaşmış. Tilki, prensesin elbiselerine doğru eğilmiş ve 'Merhaba güzel prenses! Adım Tilki. Beni bahçende oynamaya davet edebilir misin?' demiş. Gülpembe, tilkiyi çok sevmiş ve 'Elbette Tilki, bahçemde istediğin kadar oynayabilirsin!' demiş. Günler haftalara, haftalar aylara dönüşmüş. Gülpembe ve Tilki her gün birlikte oyun oynayarak çok yakınlaşmışlar. Ancak Tilki, Gülpembe'nin güvenini sömürmeye başlamış. Her gün prensesin bahçesinden meyveler ve yiyecekler çalıp ormana götürüyormuş. Gülpembe, Tilki'nin davranışlarını fark etse de, ona olan sevgisi nedeniyle Tilki'ye kızamıyormuş. Bir gün, Gülpembe Tilki'ye 'Tilki, neden bahçemden hep meyve çalıyorsun?' diye sormuş. Tilki, 'Ah prensesim, ben çok açım ve senin bahçenden başka yiyecek bulabileceğim yer yok' diye yalan söylemiş. Gülpembe, Tilki'nin yalanını anlayamamış ve ona inanmış. Ancak diğer hayvanlar, Tilki'nin gerçek yüzünü görmüşler ve prensese uyarıda bulunmuşlar. Bir gün, Tilki tekrar bahçeye gelmiş ve Gülpembe'nin değerli bir mücevherini çalmaya çalışmış. Gülpembe, Tilki'nin yalanını anlamış ve çok üzgün olmuş. Tilki, yalan söylemesinin ve hırsızlığının cezasını çekmesi gerektiğini anlamış ve prensesin affını dilemiş. Gülpembe, Tilki'nin pişman olduğunu görmüş ve onu affetmiş. Ancak prenses, Tilki'ye bir daha kendisine yalan söylememesini ve güvenini suistimal etmemesi gerektiğini söylemiş. Bu olaydan sonra Gülpembe, herkese güvenmemesi gerektiğini öğrenmiş. Herkesin görünüşte iyi olup olmadığını sorgulaması gerektiğini anlamış. Ve en önemlisi, kendisine gerçekte kimin değer verdiğini anlayabilmesi gerektiğini öğrenmiş. Gülpembe, bu olaydan ders alarak, her zaman dikkatli olması ve kendisine değer veren gerçek arkadaşları ve ailesini koruması gerektiğini anlamış. Gülpembe, bu deneyimden sonra, arkadaşlarına daha dikkatli davranmaya ve onların dürüstlüklerini kontrol etmeye başlamış. Kendisini gerçekten seven ve değer veren kişilerin yanında mutlu ve güvenli olduğunu anlamış. Bu sayede Gülpembe, hayatında yeni ve gerçek arkadaşlıklar kurmuş ve mutlu bir prenses olarak yaşamına devam etmiş.