Güneş, pırıl pırıl parlayan altın bir top gibi, ufak Bade'nin yüzüne düşüyordu. Bade, henüz üç yaşında olmasına rağmen, yaramazlık dolu kahkahalarıyla tüm ormanı yankılatacak kadar neşeliydi. Babası, güçlü kolları ve sıcak gülümsemesiyle, Bade'nin en büyük kahramanıydı. Her sabah, güneşin ilk ışıklarıyla birlikte, Bade babasının yanına koşar, 'Baba, bugün ne oyunlar oynayacağız?' diye sorardı. Babası, Bade'nin bu sorusunu her zaman büyük bir heyecanla karşılar, 'Bugün, Badeciğim, senin için çok özel bir gün olacak!' derdi. Bu günlerde, babasıyla birlikte, çadırlarını kurdukları, kuşların cıvıltıları ve kelebeklerin danslarıyla dolu, büyülü bir ormana giderlerdi. Çadır, rengarenk kumaşlardan yapılmış, Bade için sihirli bir kale gibiydi. Babadan gelen tatlı kokulu elmaları paylaşır, çadırın içinde gülüşmeler, şarkılar ve eğlenceli oyunlar oynarlardı. Bir gün, babası Bade'ye 'Badeciğim, sana bir hikaye anlatacağım' dedi. 'Çok uzaklarda, çok yüksek bir dağın tepesinde, sihirli bir çiçek varmış. Bu çiçek, yalnızca sevgi dolu kalpleri görebilir ve onlara sihirli tozlar sunarmış. Biz de bu çiçeği bulup, sihirli tozlarını alalım, ne dersin?' Bade, gözleri parlayarak, 'Olur baba! Ama nasıl bulacağız?' diye sordu. Babası gülümseyerek, 'Sevgi dolu kalplerimizi takip ederek, Badeciğim. Sevgi, bizi her zaman doğru yola götürecektir.' dedi. Ve böylece, maceraları başladı. Ormanın derinliklerine doğru ilerlerken, karşılılarında bir dere çıktı. Su, pırıl pırıl akıyordu ama karşıya geçmek zordu. Babası Bade'yi sırtına alıp, suyu geçtiler. Birlikte güldüler. Daha sonra, karanlık ve korkutucu bir ormanın içinden geçtiler. Bade korkmuştu ama babasının eli onun elindeydi. Babasının cesareti Bade'ye de cesaret verdi. Yolda, aç bir yavru kedi buldular. Bade, kedinin açlığını görünce çok üzüldü. Babası, çantasından bir parça peynir çıkarıp kediye verdi. Bade'nin gözlerindeki mutluluk, babasının gözlerini doldurdu. Devam ettiler. Bir kuşun kanadı kırılmıştı. Babası, kuşun kanadını nazikçe sarıp, iyileşmesi için ona bakmaya söz verdi. Bade, babasının şefkatine hayran kaldı. Ve sonra, nihayet, dağın tepesindeki sihirli çiçeği buldular. Çiçek, ışıl ışıl parlıyor, sevgi dolu bir ışık yayıyordu. Çiçekten sihirli tozlar aldılar. Eve dönerken, yolda birçok hayvanla karşılaştılar. Sihirli tozları onlara serptler. Hayvanlar, sihirli tozun etkisiyle daha sağlıklı, daha güçlü ve daha neşeli oldular. Bade ve babası da, bu macera boyunca, aralarındaki sevginin gücünü daha da derinlemesine hissettiler. Çadırlarında, sevgilerinin büyülü ışıklarını paylaşırken, oyun oynarken, birbirlerine hikayeler anlatırken, birbirlerini daha çok sevdiler. Bade, babasının her zaman en iyi arkadaşı, en büyük kahramanı olduğunu anladı. Babası da, Bade'nin ne kadar değerli, ne kadar güzel yürekli olduğunu bir kez daha hissetti. Bu macera, Bade ve babasına, sevginin sihirli bir güç olduğunu, her zorluğun üstesinden gelebilecek kadar güçlü bir bağ olduğunu göstermişti. Çadırlarında, sevgi dolu oyunlar oynayarak, birlikte birçok mutlu an yaşadılar. Bu anılar, her gece uyuduklarında, onların kalplerini sevgiyle ısıtmaya devam etti. Sevgi dolu kalpleri ve paylaştıkları bu büyülü macera, Bade ve babasının hayatını sonsuza dek değiştirmişti. Masalın sonunda, Bade ve babasının mutlu yaşamları, sevginin önemini her zaman hatırlamalarına vesile olmuştu. Sevginin her şeyin üstesinden gelebileceğinin, her engeli aşabileceğinin en güzel örneği olmuştu onlar. Bade ve babası, her akşam çadırlarında, gün boyunca yaşadıkları maceraları anlatırlar, birbirlerine sarılır, ve sevgi dolu şarkılar söylerlerdi. Babası, Bade'nin her zaman en büyük kahramanı ve en iyi arkadaşıydı. Bade de, babasının yaramazlıklarına ortak olur, sevgi dolu kalbiyle ona güç verirdi. Ve böylece, Bade ve babası, sevginin büyülü gücünü sonsuza dek yaşadılar.