Ahmet Emin, çok üzgündü. Gece boyunca uyuyamıyordu. 'Uyumak ne kadar zor!' diye düşünüyordu her gece. Gündüzleri ise sürekli yorgun ve huysuzdu. Arkadaşları oyun oynamak istediğinde 'Hayır, çok yorgunum' diyordu. Arkadaşları onun ne kadar mutsuz olduğunu görüyordu. Ayşe, 'Ahmet Emin, neden bu kadar üzgünsün?' diye sordu bir gün. Ahmet Emin, 'Uyuyamıyorum,' diye mırıldandı. 'Ben de uyuyamıyorum' diye ekledi Burcu. 'Ama ben uyuyabiliyorum' dedi Selim. 'Çünkü ben her gece yatmadan önce güzel bir kitap okuyorum ve sonra da güzel bir dua ediyorum. Bu sayede rahat bir uyku uyuyorum!' Ahmet Emin, Selim'in önerisini dinlemeye karar verdi. O gece, yatmadan önce annesinden bir hikaye kitabı okudu ve dua etti. Ve inanılmaz bir şey oldu! Ahmet Emin, çok güzel bir uykuya daldı. Sabah uyandığında, kendini çok dinç ve mutlu hissetti. Güneşli bir günde arkadaşlarıyla oyun oynadı, kahkaha attı. Artık her gece yatmadan önce kitap okuyup dua ediyordu. 'İyi bir uyku, tüm gün için enerji veriyor!' diye düşünüyordu mutlu bir şekilde. Artık Ahmet Emin, üzgün değildi. Arkadaşlarıyla oyunlar oynayabiliyor, güzel bir uyku uyuyabiliyor ve her şeyden önemlisi, mutludur!