Çok uzaklarda, Samanyolu'nun en güzel köşesinde, minik bir ay parçası yaşıyordu. Adı Ay Parçası'ydı ve o, gökyüzünün en neşeli, en parlak parçasıydı. Ay Parçası, her gece yıldızlarla oyunlar oynar, onlarla şarkılar söyler, gökyüzünde dans ederdi. Yıldızlar, Ay Parçası'nın en yakın arkadaşlarıydı. Her biri farklı renklerde ve farklı büyüklükteydiler ama hepsi Ay Parçası'nı çok severlerdi. Bir gün, Ay Parçası gökyüzünde gezinirken, çok üzgün bir yıldız gördü. Küçük yıldız, diğer yıldızların ona gülmesi nedeniyle çok mutsuzdu. Diğer yıldızlar, bu yıldızın biraz daha küçük ve sönük olduğunu düşünüyorlardı. Ay Parçası, küçük yıldızın yanına gitti ve 'Merhaba, küçük yıldız! Neden bu kadar üzgünsün?' diye sordu. Küçük yıldız, 'Diğer yıldızlar bana gülüyorlar. Ben çok küçük ve sönük bir yıldızım' dedi üzgün bir sesle. Ay Parçası, küçük yıldızın yanına oturdu ve 'Sakın üzülme, küçük yıldız! Her yıldızın kendine özgü bir güzelliği vardır. Sen de çok güzelsin, sadece farklısın' dedi. Ay Parçası, küçük yıldıza gökyüzünde parıldayan başka yıldızları gösterdi. 'Bak, hepsi farklı boyutlarda ve renklerde. Bazıları parlak, bazıları sönük. Ama hepsi çok güzel ve gökyüzünü güzelleştiriyorlar' diye ekledi. Ay Parçası, küçük yıldıza diğer yıldızların neden gülmekte olduğunu anlattı. Onların aslında küçük yıldızın farklılığını fark etmediğini, yalnızca kendi parlaklıklarıyla övündüklerini söyledi. Ay Parçası, küçük yıldıza kendine olan güvenini kazanması gerektiğini ve diğerlerinin ne düşündüğünün önemli olmadığını anlattı. Ay Parçası, küçük yıldıza güzel bir şarkı söyledi ve birlikte gökyüzünde dans ettiler. Küçük yıldız, Ay Parçası'nın sözleri ve şarkısı sayesinde çok mutlu oldu ve artık diğer yıldızların ne düşündüğü onu hiç rahatsız etmiyordu. Ertesi gece, Ay Parçası ve küçük yıldız, diğer yıldızlara bir parti düzenlemeye karar verdiler. Ay Parçası, tüm yıldızları yan yana toplayarak onlara küçük yıldızın özel olduğunu söyledi. Küçük yıldız, Ay Parçası'nın sayesinde kendine güvenmişti ve partide diğer yıldızlarla birlikte şarkılar söyleyip dans etti. Diğer yıldızlar da küçük yıldızın güzelliğini ve sevimliliğini anladılar ve artık ona gülmediler. Parti çok güzel geçti ve herkes çok eğlendi. Ay Parçası, küçük yıldıza ve diğer tüm yıldızlara arkadaşlığın, sevginin ve birliğin ne kadar önemli olduğunu göstermişti. O günden sonra, Ay Parçası ve küçük yıldız her gece birlikte yıldız tozları toplar ve gökyüzünde muhteşem desenler oluştururlardı. Onların güzel ve renkli desenleri tüm gökyüzünü aydınlatır, herkese umut ve sevinç verirdi. 1 yıldız, 2 yıldız, 3 yıldız, 10 yıldız... hepsi bir araya gelip gökyüzünü neşelendirirlerdi. 100 yıldız, 1000 yıldız, daha da fazlası; saymakla bitmezdi. Hepsi birlikte, büyük bir aile gibiydiler. Ay Parçası, her gece gökyüzünde gezinirken, her zaman diğerlerine yardım eder ve onları severdi. Çünkü o, her yıldızın eşsiz ve değerli olduğunu biliyordu. Ve tüm bunların sonunda, Ay Parçası, gökyüzündeki en parlak ve en mutlu ay parçası olarak kalmaya devam etti. O, herkese sevgiyi, arkadaşlığı ve birliği öğreten, güzel bir örneği temsil ediyordu.