Ayşe Nevra, altı yaşında, parlak gözleri ve sürekli hareket halinde olan küçük bir kızdı. Annesi ona her zaman 'Nevracığım, sorumluluk almak büyümek demektir' derdi. Nevra, annesinin sözlerini tam olarak anlamıyordu ama annesinin yüzündeki sıcaklığı ve gözlerindeki sevgiyi hissedebiliyordu. Bir gün, Ayşe Nevra, bahçede oynarken, parıldayan, minik bir yıldız tozu buldu. Yıldız tozu, tıpkı bir peri gibi, çok güzel ve büyüleyiciydi. Ayşe Nevra, yıldız tozunu avucuna aldı ve gözlerini ondan ayıramadı. O sırada, bahçelerinin kenarındaki çalıların arasından minik bir ses duydu. 'Lütfen bana yardım et!' diye yalvardı ses. Ayşe Nevra, korkmadan çalıların arasına baktı ve küçük bir peri gördü. Peri, kanatları yaralı ve çok üzgündü. 'Benim adım Lila' dedi peri. 'Yıldız tozunu korumakla görevliyim ama bir fırtınada kayboldum ve kanatlarım yaralandı. Yıldız tozu kaybolursa, tüm köyümüz karanlığa gömülecek.' Ayşe Nevra, Lila'nın durumuna çok üzüldü. 'Korkma Lila,' dedi. 'Sana yardım edeceğim!' Ayşe Nevra, Lila'yı dikkatlice evine götürdü ve annesine her şeyi anlattı. Annesi, Ayşe Nevra'nın cesaretinden çok etkilendi ve Lila'ya yardım etmek için ellerinden gelen her şeyi yapmaya karar verdiler. Annesi, Lila'nın yaralı kanatlarını özenle temizledi ve iyileşmesi için özel bir merhem sürdü. Ayşe Nevra ise, Lila'ya küçük bir yatak hazırladı ve ona hikayeler anlattı. Lila'nın kanatları iyileşene kadar birkaç gün geçti. Bu süre boyunca, Ayşe Nevra, sorumluluğun ne demek olduğunu daha iyi anladı. Lila'ya bakmak, ona yemek vermek, onunla oynamak ve onun iyileşmesi için dua etmek... tüm bunlar Ayşe Nevra'nın sorumluluklarını yerine getirmesi anlamına geliyordu. Sorumluluk almak bazen zor, bazen yorucu olsa da, aynı zamanda çok keyifli ve mutluluk vericiydi. Lila'ya bakmak, Ayşe Nevra'nın kalbini ısıtmıştı. Lila'nın kanatları iyileştiğinde, çok mutluydu. 'Teşekkür ederim Ayşe Nevra,' dedi. 'Sorumluluk duygun ve iyiliğin sayesinde, köyüm kurtuldu. Sen çok özel bir kızsın.' Lila, yıldız tozunu Ayşe Nevra'ya teslim etti ve 'Bu yıldız tozu, senin iyiliğinin ve sorumluluk duygunun bir armağanı olsun,' dedi. Ayşe Nevra, yıldız tozunu saklamaya karar verdi. Ancak bu sefer, sadece kendi için değil, diğerlerine de yardım etmek için. Okulda zorlanan arkadaşlarına yardım etti, komşularına yardım etti, ihtiyaç sahiplerine el uzattı. Yıldız tozu, onun iyilik meleği olmuştu. Ayşe Nevra, büyüdükçe, sorumluluk duygusunun önemini daha iyi anladı. Sorumluluk almak, sadece görev yapmak değildi, aynı zamanda başkalarına yardım etmek, onları mutlu etmek ve dünyayı daha güzel bir yer haline getirmekti. Sorumluluk sahibi olmak, onun için gurur ve mutluluk kaynağı olmuştu. Ayşe Nevra, büyüyünce başarılı bir doktor oldu. Her zaman insanlara yardım etmeyi, sorumluluklarını yerine getirmeyi ve dünyaya iyilik yaymayı önemsedi. Ayşe Nevra, küçükken bulduğu yıldız tozunun ışığını her zaman kalbinde taşıdı; bu ışık, ona iyiliğin ve sorumluluğun gücünü hatırlattı. Ayşe Nevra’nın hayatı, sorumluluğun ne kadar önemli olduğunu gösteren güzel bir örnek oldu. Herkes, Ayşe Nevra gibi, küçük yaşlardan itibaren sorumluluk duygusunu geliştirmeli ve bu duygunun hayatlarına ne kadar güzellik katacağını keşfetmelidir. Sorumluluk sahibi olmak, dünyayı daha güzel bir yer haline getirmenin en önemli yollarından biriydi. Ayşe Nevra’nın hikayesi, bize sorumluluğun önemini öğretmek için burada. Ayşe Nevra'nın hikayesi, köydeki herkese sorumluluğun önemini anlattı ve herkes, Ayşe Nevra'nın cesaretinden ve iyiliğinden etkilendi. Ayşe Nevra'nın sorumluluk duygusu, onun hayatında birçok güzel şeye vesile oldu. O, sadece kendisine değil, çevresindeki herkese faydalı oldu. Ayşe Nevra'nın hikayesi, bizlere sorumluluğun özellikle küçük yaşlardan itibaren kazanılması gereken ve hayata güzellikler katan bir özellik olduğunu gösterir. Bu yüzden, her çocuk Ayşe Nevra gibi, sorumluluklarının bilincinde olarak büyümeli ve dünyaya iyilik yaymaya devam etmelidir.