Baybars, çok yaramaz ama çok da iyi kalpli bir çocuktu. Futbol oynamayı, polisleri taklit etmeyi ve hatta oyuncak arabalarını kullanarak sokaklarda yarış yapmayı çok severdi. Annesi, 'Baybars, yeter artık' dese de, Baybars'ın enerjisi hiç tükenmezdi. Bir gün, annesinin ona yaptığı lezzetli kekleri komşusuna götürürken, Baybars'ın başına inanılmaz bir macera geldi. Baybars, elinde üç tane kek tepsisiyle, mahalledeki en dik yokuştan aşağı koşuyordu. 'Hızlı ve öfkeli' diye bağırarak, oyuncak arabası gibi eğilip bükülüyordu. Bir anda, önüne bir kedi fırladı. Baybars, kekleri korumak için inanılmaz bir hamle yaptı, ama ne yazık ki, hepsi yere düştü! Kekler, çamurlu bir çukura yuvarlanıp, rezil bir hal aldılar. Baybars, ağlamak üzereydi, ama sonra bir fikir buldu. Hızla eve koşup, annesinden yardım isteyecekti. Annesinin kocaman sevgisi onu her zaman teselli ederdi. Annesi, keklerin durumunu görünce çok şaşırdı, ama Baybars'ın gözlerindeki üzüntüyü görünce hemen onu teselli etti. 'Korkma, yavrum,' dedi annesi, 'Birlikte yeni kekler yaparız, daha güzel ve daha lezzetliler.' Baybars, annesinin kollarında kendini güvende hissetti. Annesinin sevgisi, dünyadaki en değerli şeydi onun için. Yeni kekleri yaparken, Baybars, annesine olanları anlattı. Annesi, 'Baybars'ım, sen çok yaramaz bir çocuk olsan da, dürüst olmayı unutmamalısın,' dedi. 'Olanları komşuya açıkça anlatmalısın. Dürüstlük, her zaman doğru yoldur.' Baybars, annesinin sözlerine kulak verdi. Baybars, yeni, daha güzel keklerle komşusunun kapısını çaldı. Olayları olduğu gibi anlattı. Komşusu, Baybars'ın dürüstlüğünden çok etkilendi. 'Sen çok iyi bir çocukmuşsun Baybars,' dedi komşusu, 'kekler için endişelenme, önemli olan senin dürüstlüğün.' Komşusu, Baybars'a polis olmak istediğini duyunca, ona oyuncak bir polis şapkası hediye etti. Baybars çok sevindi. Baybars, o gün annesinin sevgisini, arkadaşlığın değerini ve en önemlisi dürüstlüğün önemini öğrendi. O günden sonra, futbolu, polis oyunlarını ve araba yarışlarını daha dikkatli yapmaya başladı. Annesinin yaptığı kekleri de daha dikkatli taşımaya özen gösterdi. Baybars, artık daha sorumlu ve daha mutlu bir çocuktu. O, mahallelerinin en dürüst ve en sevilen çocuğuydu. Macerası, onu daha iyi bir insan yapmıştı. Bir gün, Baybars polis kostümüyle mahallede devriye gezerken, kayıp bir köpeği buldu. Sahibiyle tekrar bir araya getirdiğinde, sahibi çok sevindi ve Baybars’a teşekkür etti. Baybars, bu gün de öğrendi ki yardımsever olmak ve başkalarına yardım etmek, ona mutluluk veriyordu. Artık Baybars, sadece yaramazlık yapmıyor, aynı zamanda iyi işler yapıyordu. Annesi onunla çok gurur duyuyordu ve onu çok seviyordu. Baybars, hep böyle dürüst, yardımsever ve mutlu bir çocuk olarak büyüdü.