Buğra ve Mert iki kardeştiler. Buğra, her zaman 'Ben daha iyiyim!' derdi, Mert ise hep 'Olur canım!' diye karşılık verirdi. Bir gün, büyükanneleri onlara 'Büyülü Çilek Tarlası'nın yolunu gösteren bir harita verdi. Harita, 'Yardımlaşmadan geçilemez!' diye yazıyordu. Buğra, 'Ben tek başıma giderim!' dedi ama Mert, 'Hayır, birlikte gidelim' diye ısrar etti. Yolda, çok yüksek bir dağa tırmandılar. Buğra yoruldu, 'Artık dayanamıyorum!' dedi. Mert, 'Hadi birlikte tırmanalım, az kaldı!' diyerek Buğra'yı destekledi. Sonra, geniş bir nehirle karşılaştılar. Buğra, 'Geçemiyorum!' diye bağırdı. Mert, 'İşte benim kayığım! Birlikte geçelim!' diyerek, Buğra'ya yardım etti. Nihayet, çilek tarlasına ulaştılar. Tarla, dünyanın en güzel çilekleriyle doluydu. Ama çilekleri almak için dev bir kilit vardı. Kilidin üzerinde 'Birlikte açın!' yazıyordu. Buğra, 'Sen aç!' dedi ama Mert, 'Hayır, birlikte açmalıyız!' diye cevap verdi. Kardeşler birlikte çalışarak, kilidi açtılar ve lezzetli çileklerden bolca yediler. Eve dönerken Buğra, 'Birlikte olmak çok güzelmiş!' dedi. Mert ise 'Öyle değil mi? Yardımlaşmanın önemini anladım!' diye karşılık verdi. O günden sonra, Buğra ve Mert hep birlikte çalıştılar ve her zaman birbirlerine yardım ettiler. Büyülü çilek tarlası deneyimi, kardeşliklerinin daha da güçlenmesini sağladı.