Defne Buğlem, çok neşeli, minik bir kızdı. Güneşin ilk ışıklarıyla uyanır, kahvaltısını - anneannesinin yaptığı lezzetli peynirli omlet, taze meyveler ve bol süt- canı gönülden yerdi. 'Anneanne, kahvaltım çok güzel!' derdi her sabah. Anneannesi ise onu, 'Güzel kızım, sağlıklı beslenmek kadar önemli bir şey yok' diye uyarırdı. Defne, anneannesinin sözünü çok iyi bilir, her zaman temizliğini yapar, yemeğini yer ve vaktinde uyurdu. Bir gün, Defne bahçede oynarken, hiç görmediği kadar güzel bir çiçek gördü. Çiçeğin yaprakları, gökkuşağının tüm renklerinde parıldıyordu. Yaklaştıkça, çiçekten hafif bir ışık yayıldığını fark etti. Çiçeğe dokunduğu anda, küçük bir kapı açıldı ve Defne kendini büyüleyici bir bahçede buldu. Bahçe, her renkte çiçeklerle, şırıltılı şelalelerle ve neşeli kuşlarla doluydu. Bahçenin ortasında, çok yaşlı, ama çok bilge bir kadın oturuyordu. Kadının saçları, gümüş gibi parlıyor, gözleri ise yıldızlar gibi ışıldıyordu. 'Hoş geldin, Defne Buğlem' dedi kadın, sesinde bal gibi bir tatlılık vardı. 'Bu sihirli bahçe, sadece iyi kalpli çocuklara açılır.' Defne, büyülenmiş bir şekilde kadına baktı. 'Ben iyi kalpli miyim?' diye sordu. 'Elbette' dedi kadın. 'Her zaman temizliğini yapıyorsun, yemeğini yiyor ve vaktinde uyuyorsun. Ayrıca, sağlıklı beslenmenin önemini biliyorsun. Bu, iyi bir kalbin en önemli göstergelerinden biridir.' Kadın, Defne'ye bahçeyi gezdirdi. Her çiçek, her ağaç, her böcek, Defne'ye bir hikaye anlatıyordu. Defne, sağlıklı beslenmenin sadece vücudu güçlü tutmakla kalmayıp, aynı zamanda enerji ve neşe verdiğini öğrendi. Bahçedeki meyveler, sebzeler ve çiçekler, ona yeni tarifler, yeni oyunlar ve yeni arkadaşlar kazandırdı. Bahçenin güzelliği, Defne'nin içini ısıtıyordu. Günler hızla geçti. Defne, sihirli bahçede öğrendikleriyle dolu dolu vakit geçirdi. Bahçedeki tüm canlılar onunla dost oldu. Öğrendiği yeni tarifleri, anneannesine anlatarak, birlikte sağlıklı ve lezzetli yemekler yapmaya başladılar. Defne, herkesten daha mutlu ve sağlıklıydı. Bir gün, Defne'nin ayrılma vakti geldi. Yaşlı kadın, Defne'ye küçük, parlak bir taş verdi. 'Bu taş, sihirli bahçenin bir parçası. Seni her zaman mutlu edecek ve iyi kalpli olmanı hatırlatacak' dedi. Defne, yaşlı kadına sarıldı ve teşekkür etti. 'Seni asla unutmayacağım' dedi. Defne, tekrar kendi bahçesinde buldu kendini. Elinde sihirli taşla, anneannesinin yanına koştu. Anneannesi, Defne'nin gözlerindeki mutluluğu görünce çok sevindi. Defne, yaşadığı maceraları anneannesine anlattı. Anneannesi, Defne'nin öğrendiklerini duyunca çok gururlandı. Defne, sihirli bahçenin öğretilerini asla unutmadı. Her zaman temizliğini yaptı, yemeğini yedi, vaktinde uyudu ve sağlıklı beslendi. Ve hep iyi kalpli olmaya çalıştı. Defne'nin hikayesi, tüm çocuklar için bir örnek oldu: sağlıklı yaşam, iyi niyet ve mutlu bir kalbin büyüsünü anlatan bir masal. Defne Buğlem, sihirli bahçedeki deneyimlerinin ardından, köydeki diğer çocuklara da sağlıklı beslenmenin ve iyi alışkanlıkların önemini anlattı. Onlara bahçede öğrendiği lezzetli ve sağlıklı tarifleri öğretti. Köydeki tüm çocuklar, Defne'nin öğretileriyle daha sağlıklı ve mutlu oldular. Defne'nin sihirli bahçedeki macerası, köyün her köşesinde dillere destan oldu, nesilden nesile aktarıldı. Herkes, Defne gibi olmanın ne kadar güzel olduğunu anladı. Her çocuk, 'Ben de Defne Buğlem gibi olacağım, temizliğimi yapacağım, yemeğimi yiyeceğim, vaktinde uyuyacağım ve sağlıklı besleneceğim!' diye düşündü.