Elif, uzun ve koyu kahverengi saçlarıyla, gözlerinde her zaman parıldayan bir neşeyle, neşeli bir kızdı. Sekizinci sınıfta, yeni arkadaş bulmanın heyecanıyla dolup taşarken, Masal'la tanıştı. Masal, parıldayan gözleri ve her zaman gülümseyen yüzüyle, Elif'in kalbine hemen yerleşti. İkisi de birbirlerini çok severlerdi, okulda, parkta, evlerinde, her yerde birlikteydiler. Sınavlara, ödevlere, sırlarına ve hayallerine ortak oldular. Elif, Masal'ı, gerçek bir arkadaş, bir can yoldaşı olarak görüyordu. LGS yaklaştıkça, Elif’in derslerine daha çok vakit ayırması gerekiyordu. Çalışmaları yoğunlaştı, arkadaşlarıyla buluşmaları azaldı. Masal'ı ihmal etmediğini düşünüyordu ama, aslında Masal Elif'in ona gösterdiği ilginin azaldığını hissetmişti. Masal, Elif’in kendisine olan ilgisi azaldığı için oldukça kırgın ve yalnız hissediyordu. Bir gün, Elif okuldan eve koştururken, Masal'ın mesajlarını görmezden geldiğini fark etti. Sonra bir gün Masal, Elif'i tamamen engelledi. Elif'in telefonu mesajlarla doldu; Masal'dan gelen mesajlar, üzgün ve kırgın mesajlardı. Elif, Masal'ın mesajlarını görünce şaşırdı ve çok üzüldü. Anlamadığı bir şey vardı, çünkü Elif, Masal'ı ihmal ettiğini düşünmüyordu. LGS'nin yoğunluğuna kendini kaptırmış, arkadaşlarıyla vakit geçirmek için yeterli zamanı olmadığını düşünmüştü. Ancak Masal'ın mesajları, Elif'in düşüncelerinin gerçeklerden ne kadar uzak olduğunu gösteriyordu. Masal'ın mesajlarında, Elif’in onu yalnız bıraktığı, arkadaşı olmadığı yazıyordu. Elif, Masal'ın kendisini engellediğini görünce, bir anda tüm dünyasının yıkıldığını hissetti. Gözlerinden yaşlar boşandı. O ana kadar, sadece derslerine odaklanmış, Masal'ın gerçek duygularını görmemişti. Artık çok geçtiğini anladı. Günler, haftalar geçti. Elif, Masal'ın yokluğuna alışmaya çalıştı, ama başaramadı. Okulda, parkta, her yerde Masal'ın boşluğunu hissediyordu. Akşamları, Masal'la geçirdiği güzel günleri düşünüyor, gözyaşlarına boğuluyordu. Elif, Masal'dan özür dilemek için defalarca mesaj attı, ama Masal cevap vermedi. Elif çok pişman olmuştu. Arkadaşlığının değerini anlamak için çok geç kaldığını düşünüyordu. Elif, sanal dünyada arkadaş ararken internette dolanan, tehlikeli oyunlar oynayan ve gerçek hayattaki insanlarla iletişim kurmakta zorluk çeken pek çok çocuğa denk gelmişti. Bu, onu daha çok yalnız hissettiriyordu. Başlarda Elif, bu arkadaşlıkların gerçek olmadığını, yüzeysel olduğunu biliyordu. Ama gerçek hayatta bir arkadaş kaybetmenin acısı o kadar büyüktü ki, Elif tekrar bu hataya düşmekten kendini alamadı. O sanal arkadaşlara, özlemini gideriyormuş gibi hissetse de, aslında kalbindeki boşluğu dolduramadığını hissediyordu. Bir gün, okul kütüphanesinde eski bir kitap buldu. Kitabın adı 'Gerçek Dostluk'. Kitabı okuduktan sonra, gerçek dostluğun ne kadar değerli olduğunu, sanal arkadaşlıkların ise gerçek arkadaşlığı asla yerine getiremeyeceğini anladı. Kitap, Elif'e gerçek hayattaki ilişkilerin değerini, arkadaşlığın önemini ve pişmanlık duygusunun kalpte bıraktığı derin yaraları anlattı. Elif, artık her şeyin geç kaldığını biliyordu. Masal'dan özür dilemenin, arkadaşlığını geri kazanmasının bir yolu olmayabilirdi. Ama yine de Masal’ın hatalarından ders çıkararak, yeni arkadaşlıklarında daha dikkatli ve anlayışlı olmaya karar verdi. Elif, geçmişte yaptığı hatalardan ders çıkararak, yeni arkadaşlıklarına daha çok önem vermeye ve her zaman dürüst olmaya karar verdi. Gerçek dostluğun, sanal dostluğun yerini dolduramayacağını, gerçek hayattaki ilişkilerin ne kadar önemli olduğunu öğrendi. Elif, Masal’ı özlemeye devam etti, ama bunun üstesinden gelmenin yolunun, yeni insanlarla tanışmak ve yeni dostluklar kurmak olduğunu bildiğini anladı. Bu sefer daha dikkatli ve daha anlayışlı olacaktı. Pişmanlık dolu günleri, onu daha iyi bir insan yapmıştı. Elif, artık daha dikkatli ve değer verici bir arkadaş olmaya karar vermişti. Özür dilemek her zaman mümkün olmayabilir, ama yeni dostluklarında daha iyi davranacağına ve arkadaşlarını asla ihmal etmeyeceğine söz verdi. Elif, bu acı deneyim sayesinde gerçek dostluğun değerini daha iyi anlamıştı ve bu deneyim onun yaşamında kalıcı bir ders olmuştu. Bu deneyim onu, daha iyi bir arkadaş, daha iyi bir insan olmaya yönlendirmişti. O, gelecekte yapacağı yeni arkadaşlıklarında daha dikkatli davranarak, geçmişte yaptığı hataları tekrarlamamaya kararlıydı. Elif’in hikayesi, gerçek dostluğun değerini ve pişmanlığın derslerini anlatan bir masaldı. Her zaman hatırlamalıydı ki, gerçek dostluklar korunmalı ve değerlendirilmeliydi. Sanal dünyanın sunabilecekleri ne kadar cazip görünürse görünsün, gerçek hayattaki ilişkilerin yerini hiçbir şey tutamazdı.