Çok uzaklarda, parlak yıldızlarla dolu bir gökyüzünün altında, küçük bir köy vardı. Bu köyde, kalbi iyilikle dolu, Elisa Meva adında sevimli bir kız çocuğu yaşıyordu. Elisa'nın gözleri, gökyüzündeki yıldızlar gibi parıldıyor, saçları ise güneşin altın ışınları gibiydi. Elisa, köydeki herkes tarafından çok sevilirdi, çünkü her zaman yardımsever ve neşeliydi. Bir gün, Elisa oyun oynarken, gökyüzünde parlak bir yıldızın kaydığını gördü. Yıldız, hızla yere doğru düşüyordu. Elisa, kalbinin hızla çarpmaya başladığını hissetti. Yıldız, köyün hemen dışındaki ormanın kenarına düşmüştü. Elisa, hemen ormana doğru koştu. 'Bu yıldız çok farklı görünüyor!' diye düşündü. Yıldız, diğerlerinden daha parlak ve daha büyüktü. Yaklaştığında, yıldızın aslında çok küçük ve kırılgan bir kız olduğunu fark etti. Kız, kanatları kırılmış bir peri gibiydi. 'Merhaba,' dedi Elisa nazikçe, 'sana ne oldu?' Küçük peri, 'Ben Gökkuşağı Yıldızı'yım,' dedi hüzünlü bir sesle, 'Gökyüzünde uçarken, büyük bir fırtınaya yakalandım ve kanatlarım kırıldı. Şimdi gökyüzüne geri dönemiyorum.' Elisa'nın kalbi acıdı. 'Üzülme,' dedi, 'Sana yardım edeceğim.' Elisa, perinin kırık kanatlarını dikkatlice inceledi. 'Bence bu kanatları tamir edebilirim,' dedi umutla. Elisa, köydeki bilge ihtiyarın yanına gitti. İhtiyar, perinin kanatlarını tamir etmek için gerekli malzemeleri gösterdi. Elisa, ihtiyarın gösterdiği otları, çiçekleri ve parlak renkli taşları toplarken; ihtiyar 'Unutma kızım, yardımlaşmak ve iyilik yapmak, en büyük güçtür' dedi. Elisa, toplarıyla birlikte perinin yanına döndü ve kanatları büyük bir özenle onardı. Tamir işlemi bittiğinde, Gökkuşağı Yıldızı'nın kanatları daha öncekinden daha parlak ve güzel görünüyordu. Gökkuşağı Yıldızı, 'Teşekkür ederim, Elisa Meva,' dedi, 'Senin iyiliğin ve yardımseverliğin sayesinde tekrar gökyüzüne dönebiliyorum. Senin kalbinin güzelliği, gökyüzündeki tüm yıldızlardan daha parlak.' Gökkuşağı Yıldızı, gökyüzüne doğru uçmaya başladı. Uçarken, arkasında renkli bir ışık izi bıraktı. Elisa, gökyüzündeki parıldayan yıldızı izlerken, kalbi mutlulukla doluydu. O günden sonra, Elisa, köydeki herkese daha çok yardım etti. Herkesin yüzünde bir gülümseme görmek, onun için en büyük mutluluktu. Elisa Meva'nın iyiliği ve yardımseverliği, tüm köye yayıldı. Herkes, onun gibi olmak, başkalarına yardım etmek ve her zaman neşeli olmak istiyordu. Elisa'nın hikayesi, nesilden nesile aktarılarak, köyde yaşayan herkese, yardımlaşmanın ve iyiliğin önemini hatırlatıyordu. Köy halkı her akşam Gökkuşağı Yıldızını izleyerek Elisa’nın iyiliğini ve yardımseverliğini hatırlar ve kendilerine örnek alırlardı. Bir gün bir başka kayıp yıldız daha düştü. Bu sefer, köyün dışındaki bir uçurumun kenarındaydı. Elisa, hiç düşünmeden, tehlikeye aldırış etmeden oraya koştu ve yıldızın yarasını sardı. Bu sefer de, yıldız, Elisa'ya teşekkür ederek 'Senin iyiliğin tüm evrene yayılacak' dedi ve uçarak gökyüzüne geri döndü. Elisa’nın hikayesi böylece tüm dünyaya yayıldı. Çocuklar onun yardımseverliğinden, yetişkinler ise iyilik ve yardımlaşmanın önemini anlatan bu güzel hikayeden etkilendiler. Herkesin kalbinde, Elisa'nın sıcaklığı ve iyiliği yer etti. Elisa Meva, tüm dünyaya, yardımlaşmanın ve iyiliğin en büyük güç olduğunu gösterdi. Ve böylece Elisa Meva, köylüler tarafından 'İyilik Meleği' olarak anılmaya başlandı, ve hep mutlu mesut yaşadı. Çocuklar, her gece yatmadan önce Elisa'nın hikâyesini dinleyerek uyurlar, ve onun gibi iyiliksever ve yardımsever olmayı kendilerine hedef koyarlar, böylece dünyayı daha iyi bir yer yapmaya çalışırlardı.