Bir zamanlar, Türkiye'nin güneşli tepelerinin arasında, kalbi iyiliğe ve cesarete dolu Kamil adında genç bir prens yaşarmış. Kamil, babasının tahtını miras alacak olmanın sorumluluğu yanında, zeki, şakacı ve oldukça da romantik bir gençmiş. Günlerini at binerek, halkıyla vakit geçirerek ve annesinin bahçesinde yetiştirdiği nadir çiçekleri inceleyerek geçirir, geceleri ise yıldızlara bakarak, belki de uzak diyarlarda, kendisine layık bir aşkın gizlendiğini düşünerek hayaller kurarmış. Bir gün, babasının sarayına gelen bir elçi, Fransa'nın güzel prensesi Aleyna'dan bahsetmiş. Elçi, Aleyna'nın güzelliğinden, zekasından, ve özellikle de müziğe olan tutkusundan uzun uzun söz etmiş. Kamil, elçinin anlattıklarını dinlerken, kalbinde sıcak bir duygu hissetmiş, sanki Aleyna'yı uzun zamandır tanıyormuş gibi. Aleyna'nın portresini görmesiyle birlikte, bu his daha da güçlenmiş. Portredeki prenses, gözlerindeki ışıltıyla, Kamil'in hayalindeki kadınmış. İki ülke arasındaki mesafe büyük olsa da, Kamil ve Aleyna mektuplar aracılığıyla birbirlerini tanımaya başladılar. Mektuplar, Kamil'in hayatını, ailesini, sevdiği şeyleri, Aleyna'nın ise Fransa'daki hayatını, sarayını ve müziğe olan tutkusunu anlatan uzun ve detaylı hikayelerle dolup taşmış. Her mektup, iki genç kalbin arasında görünmez bir köprü kurmuş, uzaklığın üstesinden gelmeye yardımcı olmuş. Kamil, Aleyna'ya ülkesindeki geleneklerden, güzel doğadan bahsediyordu; Aleyna ise Fransa'nın ihtişamını, sanatını ve müziğini anlatıyordu. Mektuplar, sadece kelimelerden ibaret değil, sevgiyle, özlemle, hasretle, umutla doluymuş. Bir gün, Aleyna bir mektupta en büyük hayalinin bir gün Türkiye'yi ziyaret etmek ve Kamil'in yaşadığı ülkeyi görmek olduğunu yazmış. Kamil ise Aleyna'ya, onu Fransa'ya davet eden bir mektup göndermiş. İki genç, birbirlerinin seslerini duymak için sık sık haberleşmeye başlamış. O zamanlar henüz görüntülü arama yokmuş, fakat Kamil ve Aleyna, her bir mektupta bir sonraki mektupla buluşmayı hayal eder olmuş. Günler, haftalar, aylar böyle geçmiş. Mektuplar, her geçen gün daha da samimi ve duygusal bir hal almış. Aleyna'nın melodik sesi ve Kamil'in sıcaklığı, kalplerinde tarifi mümkün olmayan bir mutluluk yaratmış. Birbirlerini hiç görmelerine rağmen, aralarındaki bağ her geçen gün güçlenmiş; sevgi dolu kalpleri, mesafenin duvarlarını aşmış. Bu uzaktan aşk, iki ülkenin halkı arasında da biliniyormuş. Herkes, bu nadir güzelliğin bir gün mutlulukla sonlanmasını umuyormuş. Aleyna'nın müzik yeteneğinin duyulmasıyla birlikte, bir gün bir konsere katılmış olan Kamil'in babası, Kamil ve Aleyna'nın ilişkisini kabul etmiş. İki ülkenin kralları, iki gencin evlenmesine karar vermişler. Büyük bir düğün töreniyle, Kamil ve Aleyna evlenmişler. Düğün, iki ülkenin halkını bir araya getirmiş, uzun süredir süregelen dostluğu pekiştirmiş. Düğün günü, iki farklı kültürün bir araya gelmesinin ne kadar güzel olduğunu göstermiş. Kamil ve Aleyna, evlendikten sonra, iki ülke arasında gidip gelerek mutlu bir hayat sürmüşler. Aleyna, Türkiye'nin güzelliğini keşfetmiş, Kamil ise Fransa'nın büyüsüne kapılmış. Aşkları, iki ülke arasındaki köprüyü güçlendirmiş, barış ve dostluğun en güzel örneği olmuş. Aşkları, sadece kendilerine ait değil, iki ülkenin de ortak bir mirası haline gelmiş. Kamil ve Aleyna'nın hikayesi, mesafenin aşka engel olamayacağının, aşkın her şeyi aşabileceğinin en güzel kanıtıymış. Uzun yıllar boyunca, iki ülke arasında dostluk ve sevgi köprüleri kurulmuş; herkes, Kamil ve Aleyna'nın aşkının kalplerinde yaşadığını hissetmiş. Hikayenin sonunda Kamil ve Aleyna, çok sayıda çocukları olmuş; çocuklarına da her zaman 'Aşk her şeyi aşar' öğüdünü vermişler. Çocuklar büyüyüp evlendiklerinde, dünyanın farklı yerlerine yayılmış ve kendi ailelerinde de bu geleneği devam ettirmişlerdir. Kamil ve Aleyna'nın hikayesi, kuşaktan kuşağa, aşkın gücünü anlatan bir masal olarak anlatılmış, ve hep hatırlanmıştır.