Uzak bir kuzey ülkesinde, bembeyaz karlarla kaplı geniş bir ovada, küçük Lina yaşıyordu. Lina'nın evi, diğer evlerden farklıydı. Eskimo evleri gibi, kar ve buzdan yapılmış, yuvarlak ve içi sıcak bir evdi. Annesi ve babasıyla birlikte, bu sıcak evde mutlu mesut yaşıyordu. Lina, çok meraklı ve iyimser bir kızdı. Her gün yeni maceralar arar, çevresindeki doğayı keşfederdi. Bir gün, Lina alışılmış oyunlarından sıkılmıştı. Karlar üzerinde kayıp, kartopu oynamaktan da usanmıştı. 'Bugün farklı bir şey yapmalıyım!' diye düşündü. O sırada, uzaklardan gelen bir ışık gördü. Işık, buz mavisi renkte parıldıyordu ve Lina'yı kendine çekiyordu. Merakı iyice kabardı. 'Oraya gitmeliyim!' dedi kendi kendine ve ışığın geldiği yöne doğru koşmaya başladı. Işık, onu büyük bir buz mağarasına götürdü. Mağaranın içinde, her biri farklı renkte parıldayan binlerce buz kristali vardı. Kristaller, adeta şarkı söylüyormuş gibi, hafifçe titreşiyordu. Lina, bu güzelliğe hayran kalmıştı. 'Aman Tanrım, ne kadar güzel!' diye fısıldadı. Birdenbire, mağaranın en derin noktasından yaşlı bir kadın çıktı. Kadının saçları bembeyaz, gözleri ise buz kristalleri gibi parlıyordu. Lina, korkuya kapılmadan yaşlı kadına yaklaştı. Yaşlı kadın gülümsedi ve'Hoş geldin, Lina!' dedi. 'Ben, Buz Kraliçesiyim. Bu kristaller, büyülü güçlere sahiptir. İyi kalpli olanlara yardım eder, kötü niyetli olanları ise cezalandırırlar.' Buz Kraliçesi, Lina'ya kristallerin nasıl kullanılacağını anlattı. 'Bu kristaller, yalnızca iyilik yapmak isteyenlerin elinde parlar,' dedi. 'Eğer kötü bir düşünceye sahip olursanız, kristaller kararır ve güçlerini kaybederler.' Lina, dikkatle dinliyordu. Buz Kraliçesi'nin sözleri, onun kalbine dokunmuştu. Lina, her zaman iyilik yapmaya çalışmıştı ama artık bu iyiliği daha bilinçli yapması gerektiğini anlamıştı. Buz Kraliçesi, Lina'ya bir buz kristali hediye etti. 'Bu kristal, senin kalbinin bir yansıması,' dedi. 'Her zaman temiz ve parlak kalması için, iyilik yapmaya devam etmelisin.' Lina, kristali avuçlarına alıp, teşekkür etti. Kristal, elinde parıldayarak, sıcaklığını hissettirdi. Lina, o günden sonra, Buz Kraliçesi'nin öğütlerini hiç unutmadı. Köyündeki herkese yardım etti. Hastaları ziyaret etti, yaşlılara destek oldu, ihtiyaç sahiplerine yardım elini uzattı. Her zaman doğru olanı yapmaya özen gösterdi. Lina'nın iyiliği, tüm köyü etkiledi. Köy sakinleri arasında birlik ve beraberlik daha da arttı. Bir gün, köyün yakınlarında büyük bir fırtına çıktı. Fırtına, köyü tehdit ediyordu. Herkes korkmuştu. Lina ise korkmadı. Buz Kraliçesi'nden aldığı kristali eline aldı. Kristal, parlak bir ışık saçarak, fırtınanın şiddetini azalttı. Fırtına yavaş yavaş dindi ve köy kurtuldu. Lina'nın cesareti ve iyiliği, tüm köy halkı tarafından takdir edildi. Lina, artık sadece Lina değil, 'İyilik Perisi Lina' olarak tanınıyordu. Lina, mutlu ve huzurlu bir şekilde, ailesi ve arkadaşlarıyla birlikte, kar ve buzdan evinde yaşamaya devam etti. Her geçen gün, iyilik yapmaya devam ederek, Buz Kraliçesi'nin hediyesini, kalbindeki ışığı korudu. Lina'nın hikayesi, nesilden nesile aktarılarak, köy halkının kalbinde yer etti. Herkes, Lina'nın hikayesinden öğrendikleri ile daha iyi bir insan olmaya çalıştı. Buz kristalleri ise, mağarada parıldamaya, iyilikseverlerin kalplerinde bir ışık olarak yaşamaya devam etti. Çünkü iyiliğin gücü, her zaman her şeyin üstesinden gelebilirdi. Lina'nın hikayesi, tüm çocuklara iyiliğin ve merhametin önemini gösteren bir masal olarak anlatılıyordu. Çünkü küçük bir kızın büyük bir kalbi, dünyayı değiştirebilirdi. Ve Lina, bunu kanıtlamıştı. Lina'nın evi, Eskimo evlerinin sıcaklığı ve güvenliğiyle, onu her zaman koruyordu. Buzdan yapılmış olsa da, Lina'nın kalbinin sıcaklığı, evini her zaman aydınlatıyordu. Bu sayede, Lina, hem doğanın güzelliğiyle hem de insanların iyiliğiyle dolu bir hayata sahip olmuştu.