Mahmut Efe, köyün en yaramaz çocuğuydu. Bir gün Muhtar'ın bahçesindeki dev limon ağacını keşfetti. Ağacın tepesinde, kocaman, sarı, parlak limonlar asılı duruyordu. 'Aman Allahım, ne güzel limonlar!' diye haykırdı Mahmut Efe. Muhtar, 'O limonlar benim özel reçelimlerim için, dokunma!' diye uyardı ama Mahmut Efe duymazdan geldi. Bir anda, en büyük limonu kopardı ve 'Seni seviyorum' diye fısıldadı limona. Tam o sırada, limon canlandı! 'Ben Limon Kralıyım!' diye bağırdı limon, 'Ve sana bir macera teklif ediyorum!' Limon Kralı, Mahmut Efe'yi sihirli bir dünyaya götürdü. Bu dünyada her şey limondan yapılmıştı: limon evler, limon arabalar, hatta limon bulutlar! Mahmut Efe ve Limon Kralı, limon şekerlemelerinden yapılmış bir şelaleyi geçtiler, limon dondurması nehirlerinde yüzdüler ve limon pasta tepelerinden kaydılar. Yolda Muhtar da onlara katıldı. Muhtar ilk başta korktu ama sonra limonlu maceranın tadına vardı. Üçlü, limonlu bir parti düzenlediler ve kahkaha denizinde boğuldular. Maceranın sonunda, Limon Kralı Mahmut Efe'ye 'Her zaman iyiliği seç, böylece en güzel maceraları yaşarsın' dedi. Mahmut Efe, Muhtar ve Limon Kralı, artık en yakın arkadaşlardı. Mahmut Efe, limonları artık sadece reçel için değil, harika maceralar için kullandı. Ve hep mutlu sonla biten maceralar yaşadılar.