Masal bir varmış bir yokmuş. Çok uzaklarda, şirin bir köyde yaşayan Mert adında neşeli bir çocuk varmış. Mert, her şeye çok meraklı ve oyun oynamayı çok seven bir çocukmuş. Bir gün, bahçelerinde oynarken eski, yıpranmış bir çanta bulmuş. Çantayı açınca içinde parlak, renkli taşlar görmüş. 'Vay canına!' diye haykırmış Mert. Taşları bir bir inceleyince her taşın bir sihirli gücü olduğunu anlamış. Kırmızı taşlar gülümseme, mavi taşlar cesaret, yeşil taşlar ise sabır veriyormuş. Mert, taşları çok sevmiş ama onları nasıl kullanacağını bilmiyormuş. Köyün en bilge yaşlısı olan Nine Gül'e gitmeye karar vermiş. Nine Gül, Mert'e taşların sihirli gücünün sadece tutumlu kullanıldığında işe yaradığını anlatmış. 'Her taşın bir değeri var Mertciğim. Gereksiz yere kullanırsan gücü kaybolabilir' demiş. Mert, Nine Gül'ün sözlerini çok iyi anlamış. O günden sonra Mert, taşları çok dikkatli kullanmaya başlamış. Zor bir sınavda cesaret taşı kullanıp başarılı olmuş, üzgün bir arkadaşı olduğunda gülümseme taşıyla onu neşelendirmiş. Sabır taşıyla da en sevdiği oyuncağını tamir etmeyi öğrenmiş. Mert, taşları tutumlu kullanarak hem kendi hayatını kolaylaştırmış hem de başkalarına yardım etmiş. Sonunda, Mert'in sihirli çantasındaki taşlar hiç tükenmemiş, çünkü Mert onları akıllıca kullanmış ve her taşın değerini bilmiş. Mert, bu macerasıyla tutumlu olmanın önemini öğrenmiş ve bundan sonra her zaman her şeye dikkatli davranmaya özen göstermiş. 'Tutumlu olmak çok güzelmiş!' diye düşünmüş Mert.