Bir zamanlar, uzak diyarlarda, Güneşli Tepeler Krallığı'nda Minel adında çok tatlı bir kız yaşarmış. Minel'in uzun, koyu kahverengi saçları ve parlak, yeşil gözleri varmış. O, çok çalışkan ve yardımsever bir kızmış. Ancak, Minel'in bir sıkıntısı varmış; çok eski ve yırtık pabuçları. 'Yeni ayakkabılar istiyorum!' diye düşünür, her gün bahçede oynadığında toprağa batan pabuçlarına üzülürmüş. Bir gün, Minel bahçesinde oynarken, parlak bir ışık görmüş. Işığı takip edince, büyük bir ağaç gövdesinin altında, göz kamaştırıcı gümüş ayakkabılar bulmuş. Ayakkabılar o kadar güzelmiş ki, Minel'in gözleri parlamış. Ayakkabıları dikkatlice inceleyince, küçük bir not kağıdı fark etmiş. Notta şöyle yazıyormuş: 'Bu ayakkabılar, iyiliği sevenlere aittir. Kimseye kötülük yapmayan, herkese saygı duyan, yardımsever bir kalbe sahip olana aittir.' Minel çok sevinmiş. Notu okuduktan sonra, ayakkabılar tam kendisine göre olduğunu anlamış. O günden sonra, Minel daha da iyiliksever olmuş. Komşularına yardım etmiş, sokaktaki kedi ve kuşları beslemiş, yaşlılara saygı göstermiş. Hatta, bazen bahçesinde yetiştirdiği çiçekleri komşularına hediye etmiş. 'Saygı duymak ve yardım etmek ne güzel bir şey!' diye düşünüyormuş, her iyilik yaptığı zaman. Bir gün, Krallığın en bilge yaşlısı, büyücü Eldrin, Minel'i görmüş. Minel'in yaptığı iyilikleri gören Eldrin, çok etkilenmiş. Minel'e yaklaşmış ve 'Küçük kızım, sen çok güzel bir kalbe sahipsin. Senin iyiliğin, tüm krallığa yayılıyor. Bunun ödülü olarak, sana bir hediye vereceğim' demiş. Eldrin, Minel'e sihirli bir toka vermiş. Bu toka, Minel'in gümüş ayakkabıları her zaman parıldayacak ve asla yıpranmayacakmış. Ayrıca, toka Minel'e her zaman doğru yolu gösterecekmiş. Minel çok sevinmiş ve Eldrin'e teşekkür etmiş. 'Teşekkür ederim, bilge Eldrin! Size her zaman saygı duyacağım!' demiş. Minel'in kalbinin iyilikle dolu olduğunu gören Eldrin, Minel'e krallığın en güzel bahçelerinde çalışmak için bir iş teklif etmiş. Minel, bahçelerde çalışmaya başlamış. Güzel çiçekler yetiştirmiş ve krallığı güzelleştirmiş. Minel, herkes tarafından sevilen ve saygı gören bir kız olmuş. Gümüş ayakkabıları her zaman parıldar, Minel'in yüzü de mutluluktan parlarmış. O, her zaman iyilik yapmaya devam etmiş ve herkese saygı göstermiş. Yıllar geçip, Minel genç bir kadın olmuş. O, hâlâ aynı gümüş ayakkabıları giyiyor ve krallığa hizmet etmeye devam ediyormuş. Minel'in hikâyesi, Güneşli Tepeler Krallığı'nda kuşaktan kuşağa anlatılmış. Minel'in hikayesi, herkese iyiliğin, yardımseverliğin ve saygının önemini öğretmiş. 'İyilik yapmak, her zaman ödüllendirilir' der olmuş herkes, Minel'in hikâyesini anlatırken. Minel, her zaman mutlu ve huzurlu bir hayat yaşamış. Çünkü o, her zaman iyilik yapmış, herkese saygı göstermiş ve yardımsever bir kalbe sahip olmuş. Ve bu, onun en büyük hazinesi olmuş. Ve böylece, Minel'in hikâyesi, bir masal olarak kalmış ve 'İyilik her zaman karşılığını bulur' diye öğretir olmuş nesiller boyunca.