Rozelin Ela, parlak gözleri ve tatlı bir gülümsemesiyle dünyanın en tatlı üç yaşındaki kız çocuğuydu. Rozelin'in en sevdiği şey, oyun arkadaşı olan sevimli köpeği Pamuk'la oynamaktı. Pamuk, kabarık beyaz kürkü ve sevecen bakışlarıyla Rozelin'in en yakın dostu olmuştu. Bir gün, Rozelin ve Pamuk bahçede oynarken, Rozelin'in gözüne bahçenin derinliklerinde parıldayan bir ışık çarptı. Merakla ışığın kaynağına doğru koştular. Işığın kaynağı, olağanüstü güzellikte, camdan yapılmış bir şatoydu! Şato, güneş ışınlarını yansıtarak gökkuşağı renklerinde parıldıyordu. Rozelin ve Pamuk şatonun önüne vardıklarında, şatonun kapısı kendiliğinden açıldı. İçeri girdiler. Şato, hayal edebileceğiniz her şeyle doluydu: şekerden yapılmış mobilyalar, çikolatadan yapılmış duvarlar ve meyve sularıyla dolu çeşmeler! Rozelin, Pamuk'a sarıldı ve 'Pamuk, ne kadar güzel bir yer!', diye fısıldadı. Şatoda, Rozelin'e minik bir prenses kıyafeti hediye edildi. Pembe bir elbise, küçük bir taç ve elbette, küçük, parlak bir cam terlik. Rozelin, yeni elbisesini giydiğinde çok mutlu oldu. Pamuk'un boynuna da minik, şık bir tasma taktı ve 'Hadi Pamuk, şatoda bir tur atalım!', dedi. Şato, büyüleyici bahçeler, gizli geçitler ve eğlenceli oyun alanlarıyla doluydu. Rozelin ve Pamuk, şatoda saatlerce oynadılar. Tenis oynadılar, gizli geçitleri keşfettiler ve bahçedeki çiçekleri kokladılar. Akşam yaklaşırken, Rozelin'in midesi gurulduyordu. Şatoda, her türlü lezzetli yemek vardı: çilekli pasta, muzlu kek ve baldan yapılmış tatlılar. Rozelin ve Pamuk, doyasıya yemek yediler. Yemekten sonra, Rozelin bahçeye çıktı ve çiçeklere su verdi. Her bir çiçeğe özenle baktı, sanki her biri bir arkadaş gibiydi. Kalbinde sevgiyle doluydu. Rozelin, şatodaki her anın tadını çıkardı. Ama en sevdiği an, Pamuk'la birlikte yatmadan önce masallar okumaktı. 'Pamuk, sana bir masal okuyacağım,' dedi Rozelin, yatağa girmeden önce. Pamuk, sevecen gözleriyle Rozelin'e baktı. Rozelin, tatlı bir sesle, Pamuk'a bir masal okumaya başladı. Masal, cesur bir prensesin maceralarını anlatıyordu. Masal bittiğinde, Rozelin, Pamuk'u öptü ve gözlerini kapattı. Öpücükler ve sevgi dolu kalplerin olduğu bir dünyada uykuya daldı. Ertesi gün, Rozelin ve Pamuk, şatoda kahvaltı yaptı. Çilekli krep ve portakal suyu, nefis bir kahvaltının tadını çıkardılar. Kahvaltıdan sonra, Rozelin dişlerini fırçalamayı unutmadı. 'Pamuk, dişlerimizi fırçaladık mı, günümüze güzel bir başlangıç yapmış oluruz!' dedi. Pamuk, Rozelin'e itaatkârca baktı. Rozelin, minik diş fırçasını aldı ve dikkatlice dişlerini fırçaladı. Sonrasında Pamuk'un da dişlerini fırçalamaya yardımcı oldu. Rozelin, diş fırçalamayı çok sevmişti çünkü dişlerinin temiz ve sağlıklı olduğunu biliyordu. Bu, Rozelin'in her gün yaptığı bir alışkanlıktı ve çok mutluydu. Günler böylece geçti. Rozelin, cam şatoda çok mutlu bir şekilde yaşıyordu. Yeni arkadaşlar edindi, yeni oyunlar öğrendi ve her şeyden önemlisi, Pamuk'la olan bağını daha da güçlendirdi. Bir gün, Rozelin'in ailesi onu ziyarete geldi. Ailesini görünce çok mutlu oldu ve onları cam şatoda ağırladı. Ailesiyle birlikte geçirdiği zaman, Rozelin'in kalbine sevgi ve mutluluk kattı. Rozelin, ailesini çok seviyordu ve onlarla vakit geçirmek, ona dünyanın en güzel hediyesiydi. Rozelin, cam şatoda yaşadığı sürede çok şey öğrendi. Yeni arkadaşlıklar kurmayı, sorumluluk almayı, dişlerini fırçalamayı ve en önemlisi, her şeyden önce sevgiyi ve mutluluğu öğrendi. Cam şato, Rozelin'e unutulmaz bir macera yaşatmıştı ve Rozelin, bu macerayı asla unutmayacaktı. Rozelin Ela, Pamuk'la birlikte cam şatoda, kalpler, sevgiler ve öpücüklerle dolu mutlu bir hayat yaşadı. Ve her gece, uyumadan önce dişlerini fırçalamayı unutmadı. Çünkü biliyordu ki temiz dişler, sağlıklı bir gülümsemenin ve mutlu bir yaşamın anahtarıydı.