Güneş, Uçsuz bucaksız kum tepelerinin üzerine altın rengi bir örtü sermişti. Sedat, dedesinin anlattığı masalları düşünerek deve sırtında yol alıyordu. Yedi yaşında, gözleri parıldayan, yaramaz bir çocuktu Sedat. Dedesinin ona anlattığı peri masalları kadar, kendisi de bir masalın kahramanı olmayı çok istiyordu. Bu yolculuk da, onun için büyük bir maceranın başlangıcıydı. Çünkü o, bu yolculukta Merve'yi bulmayı umuyordu. Merve; dedesinin, 'dünyanın en güzel kızı' diye bahsettiği, mavi gözlü, uzun siyah saçlı bir kızdı. Sedat, Merve'yi hiç görmemişti. Sadece dedesinin anlattığı hikâyelerden tanıyordu onu. Dedesi, Merve'nin çok uzaklardaki bir vahada yaşadığını, kalbinin temizliği ve iyiliği ile bilindiğini anlatmıştı. Sedat, Merve'yi bulmak için cesurca yola çıkmıştı. Devesinin adı 'Yıldırım'dı. Yıldırım, Sedat'ın en yakın arkadaşıydı ve onu asla yalnız bırakmazdı. Yolculukları boyunca, Sedat birçok zorlukla karşılaştı. Çölde kayboldu, susuzlukla boğuştu, tehlikeli hayvanlarla karşılaştı. Ancak, Sedat asla pes etmedi. Dedesinin öğütleri, 'Cesur ol, iyiliği seç, asla umudunu kaybetme,' her zaman kulağında yankılanıyordu. Yolda, çok yardımsever ve iyi kalpli insanlarla tanıştı. Bir çoban ona su verdi, bir tüccar ona yiyecek paylaştı, bir yaşlı kadın da ona yol gösterdi. Sedat, bu insanlara karşı her zaman minnettardı ve onlara iyilik yapmaya çalışıyordu. Bu da, yolculuğunu daha anlamlı hale getiriyordu. Bir gün, Sedat uzaklardan bir ses duydu. Sesi takip ettiğinde, vahanın girişinde oturan bir kız gördü. Gözleri, dedesinin anlattığı gibi masmaviydi. Uzun siyah saçları, güneşin altında parıldıyordu. Sedat'ın kalbi hızla çarpıyordu. 'Merve! ' diye fısıldadı Sedat, inanmakta zorlanarak. Kız, Sedat'ı güler yüzle karşıladı. 'Hoş geldin' dedi, sıcak bir sesle. 'Seni bekliyorduk.' Sedat, Merve'nin yaşadığı vahasında birkaç gün kaldı. Merve, çok iyi kalpli ve yardımsever bir kızdı. Vahasında, herkes birbirine yardım ediyordu, birlikte çalışıyorlardı. Sedat, Merve'nin aileleriyle tanıştı ve onların sıcaklığını hissetti. Herkes onu çok sevmişti. Sedat, Merve ile vakit geçirdikçe, ona olan hayranlığı daha da arttı. Merve'nin güzelliği kadar kalbinin güzelliği de onu büyülüyordu. Sedat, Merve'ye aşık olmuştu. Merve de, Sedat'ı sevdiğini anladı. Onların arasında saf, temiz bir aşk filizlenmişti. Birlikte, vahada oynadılar, şarkılar söylediler, masallar anlattılar. Merve, Sedat'a vahanın tarihini, bitkilerini, hayvanlarını anlattı. Sedat da, Merve'ye kendi köyünü, arkadaşlarını, yaşadığı maceraları anlattı. Birbirlerine olan sevgileri her geçen gün daha da güçlendi. Sedat, Merve ile birlikte olmak için ailesine, köyüne dönmeyi düşünüyordu. Ancak, Merve'nin annesi, Sedat'ın bir süre daha kalmasını istedi. Çünkü, Merve'nin babasının, Sedat'ın köyden geldiğini öğrenmesi gerekiyordu. Merve'nin babası, çok sert ve katı biriydi. Ancak, Merve'nin annesi, kızının mutluluğu için her şeyi yapmaya hazırdı. Birkaç hafta sonra, Merve'nin babası, Sedat'ı kabul etti. Sedat'ın iyi kalpli ve cesur bir çocuk olduğunu gördü. Sedat'ın, Merve'ye olan sevgisinin saflığını hissetti. Sedat ve Merve evlenmeye karar verdiler. Vahalarında görkemli bir düğün düzenlendi. Herkes, onların mutluluğuna ortak oldu. Sedat ve Merve, vahada mutlu bir şekilde yaşamaya başladılar. Sedat, Merve ile birlikte vahada yaşamaya başladı. Çocukları oldu ve bir aile kurdular. Sedat, çocuklarına dedesinin ona anlattığı masalları anlattı ve kendi maceralarını anlattı. Sedat ve Merve'nin mutlu yaşamları, vahanın güzelliği kadar masalsıydı. Sedat'ın macerası, ona çok şey öğretmişti. Cesur olmayı, iyiliği seçmeyi, asla umudunu kaybetmemeyi öğrenmişti. Aşkın, en büyük gücü olduğunu anlamıştı. Merve ile olan aşkı, hayatına anlam katmıştı. Onların hikâyesi, kuşaktan kuşağa anlatılan bir masal haline geldi. Bu masal, çocuklara iyiliğin, cesaretin, ve aşkın gücünü öğretmeye devam etti. Ve böylece, Sedat'ın mavi gözlü Merve'si ile olan aşk masalı, sonsuza dek devam etti.