Çok uzaklarda, Gökkuşağı Dağları'nın eteğinde, küçük bir köy vardı. Köyün en cesur ve en neşeli çocuğu Star adında bir kızdı. Star'ın parlak gözleri ve kahkaha dolu yüzü, köyün her köşesine güneş ışığı gibi yayılırdı. Bir gün, köyün en yaşlı bilgesi, 'Sevgili çocuklar, Gökkuşağı Dağları'nın zirvesinde, yüzyıllardır uyuyan bir ejderha prensesi var. Prenses, kötü bir büyü yüzünden uyuya kalmış ve ancak saf bir kalbin şarkısıyla uyandırılabilir' diye haber verdi. Bu haberi duyan Star, hiç düşünmeden zirveye tırmanmaya karar verdi. Yüreği heyecanla çarpıyordu. Yol boyunca türlü engellerle karşılaştı. Dik kayalar, derin uçurumlar, hatta sinsi tilkiler bile Star'ı durduramadı. Çünkü Star biliyordu ki, prensesin uyanması, köyü karanlıktan kurtaracak ve herkesin tekrar mutlu olmasını sağlayacaktı. Star, yardımsever kalbiyle, yol boyunca karşılaştığı tüm hayvanlara ve bitkilere özen gösterdi. Yorulmuş bir kuşu suya götürdü, kayalara sıkışmış bir çiçeği kurtardı, hatta aç bir yavru ayıya meyve paylaştı. Bu davranışları tüm doğanın onun yolculuğunu desteklemesini sağladı. Rüzgar ona yardımcı oldu, ağaçlar yol gösterdi, hatta kayalar bile ona yol açtı. Sonunda, Gökkuşağı Dağları'nın zirvesine ulaştı. Zirvede, dev bir mağaranın ağzında, Gökkuşağı Ejderhası'nın ışıl ışıl pulları güneş ışığında parlıyordu. Prenses, dev bir kristalin içinde, derin bir uykuya dalmıştı. Star, cesurca mağaraya girdi ve prensese yaklaştı. 'Sevgili Prenses,' dedi Star, 'Korkma. Seni uyandırmaya geldim.' Star, tüm kalbiyle, neşeli bir şarkı söylemeye başladı. Şarkısı, sevgi, cesaret ve umutla doluydu. Şarkısının her notasında, doğanın güzelliği, dostluğun gücü ve yardımlaşmanın önemi yankılanıyordu. Şarkısı, mağarada yankı buldu ve prensesin kristalini saran büyüyü yavaş yavaş yok etmeye başladı. Star'ın sesi, o kadar güçlü ve saf bir sevgiyle doluydu ki, mağaranın içindeki kristaller bile parıldamaya başladı. Şarkı bittiğinde, kristalin üzerindeki büyü tamamen yok olmuştu ve Gökkuşağı Ejderhası prensesi uyandı. Gözleri, gökkuşağının tüm renklerini yansıtır gibiydi. 'Teşekkür ederim, küçük kahraman,' dedi prenses, 'Senin saf kalbin ve yardımseverliğin beni kurtardı. Sen benim en iyi dostumsun artık.' Prenses, Star'a minnettarlığını göstermek için, köyüne büyük bir hazine bağışladı. Bu hazineyle köy daha da güzelleşti, herkes mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdü. Star ise, cesareti ve yardımseverliğiyle, sadece köyünü değil, tüm ülkeyi mutlu etmişti. Star'ın hikâyesi, kuşaktan kuşağa aktarıldı ve herkese, yardımlaşmanın, cesaretin ve iyi kalpliliğin önemini hatırlattı. Herkes Star'ı, Gökkuşağı Ejderhası'nın kahramanı olarak sevgiyle hatırladı. O günden sonra, Gökkuşağı Dağları'nın zirvesi, neşe ve umutla dolu bir yer oldu, tıpkı Star'ın kalbi gibi. Star'ın macerası, sadece bir masal değildi; bir dersti. Bize öğretti ki, yardımsever olmak, cesur olmak ve iyi kalpli olmak, dünyayı daha güzel bir yer haline getirebilir. Çünkü herkesin, kendi içindeki Star'ı bulması ve onu yüreğinde taşıması gerekir. Zaten, 'dünyayı değiştirmek için, tek bir iyi kalpliliğin bile yeterli olduğunu' göstermişti Star.