Uçan Çocuk, adı üstünde, uçabilen bir çocuktu. Küçük, narin kanatları vardı ve istediği yere uçabilirdi. Bir gün, büyükannesinin evine uçarken, ormanda kayboldu. 'Aman Tanrım!' diye düşündü, 'Büyükannemin evini nasıl bulacağım?' Tam o sırada, kocaman, parlak kırmızı bir elma gördü. Elma, ağaçta değil, havada asılı duruyordu ve hafifçe parıldıyordu. 'Ne kadar tuhaf!' diye düşündü Uçan Çocuk. Yaklaştığında, elmadan tatlı bir ses duydu. 'Merhaba küçük dostum. Kayboldun mu?' Uçan Çocuk korktu ama cesurca, 'Evet, büyükannemin evini bulamıyorum' dedi. Elma, 'Üzülme! Ben sihirli bir elmayım. Seni büyükannenin evine götüreyim' dedi. Uçan Çocuk tereddüt etti ama elmanın sesinden güvenilir bir hava aldığı için elmaya yaklaştı. Elma, parlak bir ışık saçtı ve Uçan Çocuk kendini aniden büyükannesinin evinin bahçesinde buldu. 'Büyükanne!' diye bağırdı sevinçten. Büyükannesi onu kucakladı. Uçan Çocuk, sihirli elmanın macerasını anlattı. Büyükannesi, 'Hayal gücün çok güçlü, küçük kuşum. Hayel etme yeteneğin sayesinde zorlukların üstesinden gelebilirsin' dedi. Uçan Çocuk o günden sonra, hayallerinin peşinden gitmeyi ve zorluklarla karşılaştığında hayal gücünü kullanmayı öğrendi. O gün, 'Her şey mümkün' diye düşündü ve mutlu bir şekilde uçarak uzaklaştı.