Yaman, okulun en neşeli öğrencilerindendi. Her sabah güneş gibi parlayarak uyanır, kuşların cıvıltılarıyla birlikte kahvaltı eder ve heyecanla okula koşardı. Bugün ise Yaman'ın için farklı bir gün olacaktı çünkü bugün 'D' harfini öğreneceklerdi. 'D' harfi, Yaman'ın çok sevdiği 'dondurma', 'deniz' ve 'develi' kelimelerinin içinde gizliydi. Düşünsenize, 'D' harfi olmasa dondurmanın tadını nasıl çıkaracaktık? Ya da denizin serin sularına nasıl dalacaktık? Sınıfta öğretmen Gülhan Hanım, büyük bir 'D' harfi resmi gösterdi. 'Bakın çocuklar,' dedi Gülhan Hanım, 'bu 'D' harfi, tıpkı bir deve gibi iki kamburlu. Bir kamburu yukarıda, öteki aşağıda.' Yaman, öğretmeninin anlattıklarını büyük bir dikkatle dinliyordu. 'D' harfini yazmayı öğrenmek için ise öğretmen, tahtaya büyük puntolarla 'D' harfini defalarca yazdı. Yaman, incecik parmaklarıyla defterine 'D' harfini yazmayı denedi. İlk başlarda biraz zorlandı, harfleri yamuk yumuk oldu, ama pes etmedi. Defalarca denedi, sildi, tekrar yazdı. Öğretmen Gülhan Hanım, her öğrenciye özel ilgi gösteriyordu. Yaman'ın yazdığı 'D' harflerini inceleyerek, 'Çok güzel Yaman' dedi. 'Azıcık daha eğimli yazmaya çalışırsan, daha da güzel olacak.' Yaman, öğretmeninin sözlerini dikkatle dinledi ve tekrar 'D' harfini yazmaya başladı. Bu kez daha düzgün yazdı. Okuldan eve dönerken Yaman, 'D' harfiyle ilgili birçok kelime düşündü. 'D' harfiyle başlayan kelimeler aklına geldikçe heyecanlanıyordu. Eve vardığında, kardeşi Yağız'ı buldu. 'Yağız,' dedi Yaman, 'Bugün okulda 'D' harfini öğrendik! Bak, sana 'D' harfini yazdım.' Yağız, abisinin defterine baktı ve 'Harika Yaman! Ben de sana 'D' ile ilgili kelimeler söyleyeyim. Dondurma, deve, deniz, diş fırçası, düşünce...' dedi. İkisi birlikte 'D' harfiyle ilgili kelimeler bulma yarışına girdiler. Yaman ve Yağız, 'D' harfini öğrenmenin ne kadar eğlenceli olduğunu fark ettiler. Birlikte ders çalışmak, onlara daha çok yardımcı oluyordu. Yağız, Yaman'a 'D' harfiyle ilgili kelimeleri yazarken zorlandığı zamanlarda yardımcı oldu. Yaman da Yağız'a zorlandığı kelimelerin telaffuzunu öğretti. Akşam, anneleri onlara 'D' harfiyle ilgili bir hikaye okudu. Hikayede, cesur bir deve, çölde yolunu kaybetmiş bir çocuğu kurtarıyordu. Yaman ve Yağız, hikayeyi büyük bir dikkatle dinlediler. Hikayenin sonunda, Yaman'ın gözleri parlıyordu. 'Anne, yarın okulda 'D' harfini daha çok kullanacağım,' dedi. Yağız ise, 'Ben de yarın Yaman'a 'D' harfiyle ilgili daha çok kelime öğreteceğim' diye ekledi. Ertesi gün okulda, Yaman sınıfta en güzel 'D' harflerini yazdı. Öğretmeni onu tebrik etti ve Yaman, 'D' harfini öğrenmenin mutluluğunu tüm sınıf arkadaşlarıyla paylaştı. Yaman ve Yağız, 'D' harfini öğrenirken birlikte çalışmaktan ve birbirlerine yardım etmekten çok mutlu oldular. Bu deneyim onlara, birlikte çalışmanın ve birbirlerine destek olmanın ne kadar önemli olduğunu gösterdi. O günden sonra Yaman ve Yağız, her zaman birbirlerine destek olarak, derslerini birlikte çalışmaya devam ettiler. Ve böylece 'D' harfi, Yaman ve Yağız'ın hayatında güzel anıların ve birlikteliğin sembolü oldu. Hep birlikte, 'D' harfinin ne kadar harika olduğunu, hayatımızın her alanında ne kadar çok yer aldığını ve birlikte öğrenmenin ne kadar eğlenceli olduğunu keşfettiler. Bu hikayenin sonunda, Yaman ve Yağız sadece 'D' harfini öğrenmekle kalmadılar, aynı zamanda birlikte çalışmanın ve birbirlerine yardım etmenin önemini de öğrendiler. Ve bu da onların hayatlarındaki en büyük ödüllerinden biri oldu.