Yusuf Selim, küçük ama kalbi büyük bir çocuktu. Her zaman yardımsever, her zaman güler yüzlüydü. Köyde herkes onu severdi. Yusuf Selim'in en büyük hazinesi, rahmetli dedesinden kalma eski bir fenerdi. Fener, bakır rengi, biraz paslı, ama Yusuf Selim'e göre dünyanın en güzel feneri. Dedesi her zaman, 'Bu fener, yüreği temiz olanlara ışık saçacak, yavrum' dermiş. Yusuf Selim, dedesinin sözlerini her zaman hatırlar, her zaman Allah'a dua eder, iyilik yapmaya çalışırdı. Bir gün, Yusuf Selim, köyün dışındaki ormana odun toplamaya gitti. Ormanda kayboldu. Güneş batmaya başlamıştı, hava kararmaya başlıyordu. Yusuf Selim korktu, ama Allah'a sığındı, dua etti. 'Allah'ım, bana yardım et!' diye yalvardı. Tam o anda, dedesinden kalma feneri hatırladı. Feneri cebinden çıkardı, sildi, temizledi. Feneri yaktığında, loş bir ışık yayılmaya başladı. Ama bu sıradan bir ışık değildi. Fenerin ışığı, ormanın karanlığını aydınlatırken, Yusuf Selim'in etrafında sıcak bir aura oluştu. Yusuf Selim, korkusunu unuttu. Birden, fenerin ışığında, minik bir peri belirdi. Peri, 'Korkma Yusuf Selim! Allah'ın izniyle sana yardım edeceğim' dedi. Peri, Yusuf Selim'i köy yoluna kadar güvenle götürdü. Yusuf Selim, eve vardığında ailesi çok sevindi. Yusuf Selim, Allah'a şükretti. O gece, 'Allah'ım, bana yardım ettiğin için sana sonsuz teşekkürler ederim' diye dua etti. Fenerin ışığı, sadece ormanı aydınlatmamış, aynı zamanda Yusuf Selim'in kalbini de aydınlatmıştı. Ertesi gün, köyde büyük bir kuraklık yaşanıyordu. Nehir kurumuştu, tarlalar susuz kalmıştı. Köylüler endişeliydi. Yusuf Selim, dedesinin fenerini hatırladı. 'Belki bu fener, köyümüze yağmur getirir' diye düşündü. Yusuf Selim, feneri alarak köyün en yüksek tepesine çıktı. Orada, tüm köy halkının önünde, feneri yaktı ve Allah'a dua etti. 'Allah'ım, köyümüzü kuraklıktan kurtar, bize merhamet et!' diye yalvardı. Dua ederken, gökyüzünde bulutlar toplanmaya başladı. Yusuf Selim'in duaları kabul olmuştu. Yağmur yağmaya başladı. Yağmur, günlerce sürdü. Nehir yeniden doldu, tarlalar canlandı. Köylüler, Yusuf Selim'e ve Allah'a şükrettiler. Yusuf Selim, bu olaydan sonra, Allah'ın gücüne ve yardımına olan inancını daha da artırdı. Her zaman Allah'a yakın olmaya, iyilik yapmaya ve insanlara yardım etmeye devam etti. Feneri ise, Allah'ın sevgisinin ve yardımının bir sembolü olarak sakladı. Köyde ise, Yusuf Selim'in hikâyesi kuşaktan kuşağa anlatıldı, herkese Allah'a olan inancı ve iyiliğin önemini hatırlatmak için. Yusuf Selim, hayatının geri kalanında, Allah'ın sevgisini ve yardımını her zaman hissetti. Paylaşmayı öğrendi, kardeşlik duygusunu kalbine kazıdı. Yardımseverliği ile herkese örnek oldu. Her zaman, Allah'a olan şükrünü ve dedesinin öğütlerini unutmadı. Yusuf Selim'in sihirli feneri, aslında Yusuf Selim'in saf ve temiz kalbiydi. Bu kalp, Allah'ın sevgi ve merhametini yansıtıyordu, her zaman iyiliğe, kardeşliğe ve paylaşmaya ışık tutuyordu. Bu yüzden, Yusuf Selim'in hikâyesi, her zaman hatırlanacak, her zaman anlatılacak bir masaldı. Çünkü bu masal, Allah sevgisinin ve kardeşliğin gücünü anlatıyordu. Herkesin kalbinde iyilik tohumlarını yeşertmeyi öğretiyordu.